Οι εκπαιδευτικοί της Κύπρου, τιμούν την ελληνική σημαία και θεωρούν την ελληνοκεντρική Παιδεία, αδιαπραγμάτευτη. Αντιδρώντας στο μήνυμα του απαράδεκτου κομμουνιστή και διεθνιστή υπουργού Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου για τη μνήμη του Εθνάρχη Μακαρίου, τονίζουν ότι "επιχειρείται με έμμεσο τρόπο η απόδοση ίσων ευθυνών για τα τραγικά γεγονότα του 1974 στην Κυπριακή Δημοκρατία, την ηγεσία και το λαό της όσο και στο βαθύ κράτος της Τουρκίας και τις εξτρεμιστικές τουρκοκυπριακές δυνάμεις".
Στην εγκύκλιό της η ΟΕΛΜΕΚ, η αντίστοιχη ΟΛΜΕ της Κύπρου, αναφέρει πως απηύθυνε έκκληση στον υπουργό Παιδείας να αφαιρεθεί το επίμαχο σημείο και να σταλεί διορθωτική ανακοίνωση. Φυσικά, ο υπουργός δεν το έκανε, για αυτό και οι εκπαιδευτικοί έκριναν σκόπιμο να επανέλθουν, προβαίνοντας σε "αποκατάσταση της αλήθειας". Μια αλήθεια, που το ΑΚΕΛ, χέρι-χέρι με ανθελληνικούς κύκλους, προσπαθεί να αλλοιώσει, καταλογίζοντας ανύπαρκτες ευθύνες για "εγκλήματα" στο ελληνικό στοιχείο, σε μια προσπάθεια δημιουργίας συμπλέγματος ενοχών στους Έλληνες και αδρανοποίησής τους. Παραθέτουμε το έγγραφο της ΟΕΛΜΕΚ:
Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού κ. Ανδρέα Δηµητρίου για τον Εθνάρχη Μακάριο
Έντιμε κύριε Υπουργέ,
Εκφράζουμε τη διαμαρτυρία μας για σημεία που υπάρχουν στη δεύτερη παράγραφο και αναφέρονται στις διακοινοτικές συγκρούσεις και ταοποία επιδέχονται παρερμηνείες. Πιστεύουμε ότι σε κείμενα που απευθύνονται στους μαθητές, κατά κύριο λόγο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε ό, τι αφορά την ερμηνεία της ιστορίας μας. Κάνουµε έκκληση όπως το επίμαχο σημείο «διακοινοτικές συγκρούσεις,τις οποίες προκάλεσαν παράνομες και εξτρεμιστικές Ελληνοκυπριακές και Τουρκοκυπριακές Οργανώσεις» αφαιρεθεί και σταλεί διορθωτική ανακοίνωση.
Η Πρόεδρος Ελένη Σεµελίδου Ο Γεν. Γραμματέας Κώστας Χατζησάββας
της Αθηνάς Κρεμμύδα, Υπεύθυνης του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνος της ΝΕ.Ο.Σ.
«Η διεκδίκησις μας δια την Βόρειο Ήπειρο είναι ιερά και απαράγραπτος…»
Γεώργιος Παπανδρέου – Ελληνική Βουλή, 12/06/1960
Η δημιουργία του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα ήταν μια πρωτοβουλία της ΝΕ.Ο.Σ η οποία αποδεικνύοντας την ευαισθησία της στα Εθνικά Θέματα, συμπαραστέκεται και αναγνωρίζει τους ιστορικούς αγώνες των Βορειοηπειρωτών.
Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου χρειάστηκε να επιβιώσει κάτω από δύσκολες συνθήκες τις οποίες επέβαλε η ροή της Παγκόσμιας Ιστορίας έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά από δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Μεγάλες Δυνάμεις έκκριναν και αποφάσισαν να δοκιμάσουν τις αντοχές των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών απομονώνοντάς τους από τον Εθνικό κορμό.
Οι Βορειοηπειρώτες όντας μειονότητα, αν και γηγενής, στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανές την ιστορία μας, την Ελληνική Γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και την Ορθόδοξη πιστή μεταδίδοντάς τα από γενιά σε γενιά.
Εμείς η νεότερη γενιά των Βορειοηπειρωτών οφείλουμε να τιμήσουμε την κληρονομιά των προγόνων μας και να συνεχίσουμε τον Αγώνα ο οποίος διαμορφώνεται πλέον και προσαρμόζεται στις νέες πολιτικές συνθήκες όπως προέκυψαν από τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων». Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την πτώση του δικτατορικού-κομουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία καθόρισαν και την μορφή του σημερινού Αγώνα. Η ερήμωση των Ελληνικών χωριών από τη μια και η υιοθέτηση μιας νέας «πολιτικά ορθής» ορολογίας από μερίδα του πολιτικού κόσμου, όπως «Νότιος Αλβανία» από την άλλη, είναι ο επικίνδυνος συνδυασμός που μπορεί να οδηγήσει σε ήττα ερήμην μας.
Είναι υποχρέωση, λοιπόν, του κάθε νέου Βορειοηπειρώτη αφενός να προστατέψει την κληρονομιά των προγόνων του και αφετέρου να αγωνιστεί για την ιδιαίτερη πατρίδα, την Βόρειο Ήπειρο. Καλούμε όλους τους Βορειοηπειρώτες να συμμετέχουν στον Αγώνα όπως εκφράζεται και προβάλλεται μέσα από το Τομέα του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ. Ο Τομέας αυτός έχει ως στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο το Βορειοηπειρωτικό ως μείζονος σημασίας Εθνικό Ζήτημα.
Έχοντας γνώση της κρίσιμης περιόδου που διανύουμε σήμερα στα Βαλκάνια αλλά και γενικότερα, σκοπός μας είναι να γίνει αισθητή η παρουσία του Βορειοηπειρώτικού Ελληνισμού, διεκδικώντας τα δικαιώματα μας και μέσα από Διεθνής Οργανισμούς. Ο Τομέας του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα θα προβάλει επίσης τα προβλήματα των νέων Βορειοηπειρωτών εδώ αλλά και στην Βόρειο Ήπειρο διεκδικώντας από το Ελληνικό κράτος να δώσει κίνητρα στους Βορειοηπειρώτες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Η Ελληνική Γλώσσα και Παιδεία, καθώς επίσης και το δικαίωμα του κάθε Βορειοηπειρώτη να υπερασπίζεται την περιουσία του, τη γη που κληρονόμησε από τους προγόνους του, όπως προβλέπεται από τα ανθρώπινα δικαιώματα, φαίνεται να είναι άγνωστα πράγματα για τη υποτιθέμενη δημοκρατία του Αλβανικού κράτους. Εμείς δεν σταματάμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Το αποτέλεσμα όμως του Αγώνα εξαρτάται από μας.
Δεν θα αφήσουμε τα χωριά μας να ερημώσουν.
Δεν θα παραχωρήσουμε της περιουσίες μας στους Αλβανούς.
Δεν θα ξεχάσουμε την ιστορία μας η οποία μέσα από τους Αγώνες μας διδάσκει ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε, να πετύχουμε και υλοποιήσουμε το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του 1917.
Δεν παραχωρούμε τίποτα, αλλά αντιθέτως διεκδικούμε την Ιστορία μας και θυμόμαστε κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο χρόνο, την δήλωση του Γ. Παπανδρέου στην Ελληνική Βουλή στις 12-06-1960:
«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το Βορειοηπειρωτικό θέμα υφίσταται!!!Και εκείνο το οποίο απαγορεύεται εις τον αιώνα είναι η απάρνηση του ιερού αιτήματος»!
Μια ιστορική τοποθέτηση που παραμένει πάντα επίκαιρη!...
Αναδημοσίευση από neos-forum.com
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Απόδραση αρ. φύλλου 3, Ιανουάριος 2009.
Η συγκλονιστική μάχη για τη ζωή του Τάσου Παπούλια που επί 45 μήνες ήταν παράλυτος και άλαλος
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αρετή Αθανασίου athanasiou@dolnet.gr
Ήταν 22 χρόνων όταν κατά τη διάρκεια ενός κυριακάτικου ποδοσφαιρικού αγώνα μια κλωτσιά από παίκτη της αντίπαλης ομάδας τον βρήκε στο κεφάλι και τον οδήγησε στο σημείο μηδέν. Λίγες ημέρες μετά το χτύπημα ο Τάσος Παπούλιας, από τα Λεχαινά Ηλείας, είχε «επιστρέψει» στη βρεφική ηλικία. Δεν μιλούσε, δεν καταλάβαινε, δεν μπορούσε να κινηθεί. Ήταν παράλυτος και άλαλος...
Ύστερα από 45 μήνες νοσηλείας και 10 χρόνια συγκλονιστικής προσωπικής προσπάθειας, ο Τάσος Παπούλιας κατάφερε να διαψεύσει όλες τις ιατρικές γνωματεύσεις που τον είχαν καταδικάσει και εκπαιδεύτηκε στο βάδισμα, στην ομιλία και στη σκέψη όπως ένα βρέφος αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα και να αρθρώνει τις πρώτες του λέξεις. Τρία χρόνια αργότερα, στα 36 του χρόνια, έγινε μαραθωνοδρόμος. Έχει τρέξει συνολικά σε 15 ημιμαραθώνιους και τρεις μαραθώνιους δρόμους στην Ελλάδα και σε 6 μαραθώνιους δρόμους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στις 19 Απριλίου ο Τάσος Παπούλιας είναι προσκεκλημένος στο Ναγκάνο της Ιαπωνίας για να αφηγηθεί την προσωπική του ιστορία στα παιδιά των σχολείων της περιοχής και να τα διδάξει για την απίστευτη θέληση και δύναμη που κρύβει ο ανθρώπινος νους: «Είμαι πολύ χαρούμενος γι΄ αυτή την πρόσκληση γιατί από τα παιδιά αρχίζουν όλα! Δυστυχώς, στη χώρα μας είμαστε σε τέλμα και δεν διδάσκουμε τα παιδιά να μην το βάζουν κάτω. Όλοι μας ζούμε σε ένα γυάλινο κόσμο...».
Με 80% αναπηρία Ο δικός του κόσμος είναι ο κόσμος της δράσης. Παρότι έχει 80% αναπηρία, τρέχει σε μαραθώνιους όπου ανταγωνίζεται υγιείς, τερματίζει πάντα και αφήνει πίσω του δεκάδες χιλιάδες μαραθωνοδρόμους!
«Πέρασαν 26 χρόνια από το ατύχημα, από εκείνη την Κυριακή που πέθανα και ξαναγεννήθηκα. Ήταν 14 Νοεμβρίου 1982. Το σκορ στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα ήταν 2-0 υπέρ της ομάδας μου, του Ηλειακού Λεχαινών. Εγώ, ως τερματοφύλακας ήμουν σε θέση μάχης για να αποκρούσω την μπάλα. Θυμάμαι ότι είχα καταφέρει να την πιάσω όταν η κλωτσιά του παίκτη της ομάδας του Βαρθολομιού με βρήκε στο κεφάλι. Ένιωσα έναν οξύ πόνο αριστερά, πάνω από τη μύτη. Άκουγα τις φωνές του κόσμου, αλλά ζαλιζόμουν. Με μετέφεραν στο νοσοκομείο της Πάτρας όπου δεν μου έκαναν- δυστυχώς- αξονική αφού η διάγνωση ήταν διάσειση ελαφράς μορφής. Δύο ημέρες αργότερα, το βράδυ της Τρίτης, την ώρα που ετοιμαζόμουν να κοιμηθώ ένιωσα να μουδιάζει σιγά σιγά όλη η δεξιά πλευρά μου. Δεν μπορούσα να κουνήσω το χέρι ούτε το πόδι. Πανικοβλήθηκα, φώναξα "βοήθεια", αλλά ούτε που θα μπορούσα να διανοηθώ αυτό που συνέβαινε στ΄ αλήθεια...».
Παραλυσία και αμνησία Η κλωτσιά στην άνω κροταφική χώρα ήταν τελικά μοιραία και η αριστερά έσω καρωτίδα του Τάσου νεκρωνόταν σιγά σιγά. Στην αρχή παρουσίασε διαταραχή στην ομιλία και ύστερα άρχισαν οι λεγόμενες αφασικές διαταραχές- άγνοια και αμνησία. Σε ελάχιστο χρόνο παρέλυσε όλη η δεξιά πλευρά του, δεν ήξερε ποιος ήταν, πού βρισκόταν, ούτε καν το όνομά του. Δεν έχασε μόνο την κίνηση και τον λόγο του, έχασε και την αντίληψη και τη σκέψη του. «Εκείνη την περίοδο, όπως μου εξήγησε πολύ αργότερα ο γιατρός μου, ο Θ. Μαραζιώτης, καθηγητής Νευροχειρουργικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών, ήταν αδύνατη οποιαδήποτε θεραπευτική αντιμετώπιση σε ασθενείς με πλήρη απόφραξη καρωτίδας. Ιατρικά δεν υπήρχε καμία ελπίδα για να λειτουργήσει και πάλι η καρωτίδα! Ασθενείς με ανάλογο πρόβλημα πέθαιναν συνήθως από οίδημα εγκεφάλου ή παρέμεναν ζωντανοί νεκροί...» λέει.
Άρχισε από το μηδέν Λίγα 24ωρα μετά ο Τάσος Παπούλιας ήταν στο σημείο μηδέν. Όλοι τον είχαν ξεγραμμένο γιατί όταν συμβαίνει τέτοια βλάβη σε έναν ολοκληρωμένο εγκέφαλο ενηλίκου, η αποκατάσταση δεν είναι απλώς δυσχερής, είναι αδύνατη. «Όλοι πια πίστευαν ότι η θέση μου είναι ανάμεσα στα αφασικά άτομα, πάνω σε ένα αναπηρικό καρότσι. Δεν είχα επαφή, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω και φυσικά δεν μπορούσα καν να αντιληφθώ την προσωπική μου τραγωδία. Πέρασε πολύς καιρός μέχρις ότου αρχίσω να αντιλαμβάνομαι, αργά αλλά σταθερά, τι μου συμβαίνει και ενώ ήμουν παραδομένος άνευ όρων να πάρω θέση άμυνας...».
Αυτό ήταν αρκετό για να αρχίσει έναν τιτάνιο αγώνα επανένταξης στη ζωή με αναρίθμητες και απίστευτες δυσκολίες, που κράτησε δέκα χρόνια. «Ήμουν σε τραγική κατάσταση, ένα βρέφος που δεν περπάτησε και δεν γνώρισε ποτέ τη ζωή. Είχα ξεχάσει τα πάντα, όπου κι αν γύριζα το βλέμμα μου έβλεπα την ελπίδα να χάνεται. Με πήγαιναν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μέχρι που με πήγαν στο ΚΑΤ, με έβαλαν σε ένα κρεβάτι και για μήνες με... ξέχασαν. Μέσα στη γενική μαυρίλα, είδα φως σε ένα ζευγάρι φυσικοθεραπευτών, την Μαρία και τον Κώστα Χουλιάρα που αποφάσισαν να ασχοληθούν μαζί μου...».
Κάθε εβδομάδα μία λέξη Μετά τους πέντε πρώτους μήνες νοσηλείας με χρήματα που μαζεύονται από εράνους, φεύγει για την Αγγλία σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης, όπου οι γιατροί τον ενημερώνουν ότι μόνο εκείνος μπορεί να νικήσει το πρόβλημα. «Τότε αποφάσισα να δώσω μόνος μου τη μεγάλη μάχη για να μπορέσω να περπατήσω, να μιλήσω, να διαβάσω και να γράψω ξανά... Με εντατικά μαθήματα λόγου, φωνής και ομιλίας και εντατική φυσικοθεραπεία άρχισα να αποκτώ φωνή και κίνηση. Κάθε μέρα και ένα μικρό βήμα. Κάθε βδομάδα και μια νέα λέξη. Μέχρι να κατορθώσω πολλά χρόνια αργότερα να ξεπεράσω το πρόβλημα πέρα από κάθε προσδοκία και φαντασία...».
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΘΕΛΗΣΗ Μετά 45 μήνες νοσηλείας εκπαιδεύτηκε στο βάδισμα, την ομιλία και τη σκέψη όπως ένα βρέφος. Τρία χρόνια αργότερα έγινε μαραθωνοδρόμος
Σέρνει το πόδι του, αλλά πάντα τερματίζει Ο ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ δίνει καθημερινά μεγάλο αγώνα, αλλά πάντα όρθιος. Το γεγονός της ημιπάρεσης δεν τον πτοεί. Μπορεί να σέρνει το ένα του πόδι και να μην ορίζει το δεξί του χέρι, έμαθε όμως να κάνει τα πάντα με το αριστερό και εκπαιδεύτηκε να τρέχει! Μπορεί να μπερδεύει καμιά φορά τις λέξεις, αλλά τις βάζει σε σωστή σειρά και αν δεν βιάζεται έχει θαυμάσιο λόγο. Η περίπτωσή του έχει καταγραφεί στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά και όπου βρεθεί και σταθεί οι άνθρωποι τον ανταμείβουν με θερμό, παρατεταμένο χειροκρότημα. Έχει τρέξει σε μαραθώνιους στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, την Στοκχόλμη, τη Βοστώνη των ΗΠΑ, στο Ναγκάνο της Ιαπωνίας, το Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη. Σε όλους τερμάτισε. Και παντού οι εφημερίδες έχουν τη φωτογραφία του και γράφουν για το πείσμα, το κουράγιο, τη θέληση και τη δύναμη που κρύβει μέσα του...
Στα 22 του χρόνια, ο Τάσος Παπούλιας ήταν τερματοφύλακας σε μια επαρχιακή ομάδα. Στα 47 του χρόνια είναι πολίτης του κόσμου. Τρέχει, διδάσκει και διδάσκεται. Ενδιάμεσα προπονείται. Εργάζεται ως επιστάτης στο Τεχνικό Λύκειο Λεχαινών, πορεύεται με 800 ευρώ τον μήνα και ζει σ΄ ένα σπιτάκι κοντά στη θάλασσα...
Απάντηση κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα στην «Ελευθεροτυπία»
Ανακοίνωση των κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα
Με αφορμή το άθλιο, κατάπτυστο και συκοφαντικό άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» Μένος ΜΑΤ, ακροδεξιών της Γεωργίας Δάμα έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Καταρχάς η ίδια η λεζάντα «Αντισυγκέντρωση στον Άγιο Παντελεήμονα» καταδεικνύει ευθύς εξαρχής την προσπάθεια εκ μέρους της εφημερίδας να παραπληροφορήσει τους αναγνώστες χωρίς καν να παρουσιάσει τις θέσεις των ίδιων των κατοίκων που διοργανώνουν τη συγκέντρωση. Εμείς δεν διοργανώσαμε ποτέ καμία αντισυγκέντρωση κατά κανενός, η αναρχική τρομοκρατική ιστοσελίδα Indymedia που φιλοξενείται στον server του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με την κρατική συνενοχή χρησιμοποιείται από οργανώσεις για την οργάνωση αντισυγκεντρώσεων κατά των δικών μας νόμιμων και σύμφωνα με τα όσα ορίζει το Σύνταγμα συγκεντρώσεων.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 15.11.2008 ανακοινώνουμε στα ΜΜΕ ότι διοργανώνουμε συγκέντρωση στην Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα στις 24.11.2008 στις 5 μ.μ. στην οποία διαμαρτυρόμαστε μεταξύ άλλων για την γκετοποίηση της περιοχής μας όχι από πρόσφυγες που χρησιμοποιεί παραπλανητικά η εφημερίδα, αλλά από λαθρομετανάστες. Στις 21.11.2008 μια σειρά οργανώσεων: «Νεολαία ενάντια στο Ρατσισμό στην Ευρώπη», «Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε.», το «Κυριακάτικο Σχολείο», η «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό» μαζί με την τοπική επιτροπή 5ου διαμερίσματος Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνουν παράνομη αντισυγκέντρωση την ίδια ημέρα με την δική μας νόμιμη συγκέντρωση στον ίδιο χώρο και μια ώρα πριν για να μας διαλύσουν τη συγκέντρωση με την ανοχή της αστυνομίας. Εμείς συνεπείς στον αγώνα μας για την επίλυση των προβλημάτων μας όχι μόνο δεν πτοηθήκαμε, αλλά καταφέραμε να διοργανώσουμε μια μεγαλειώδη συγκέντρωση που κέρδισε και την υποστήριξη της κοινής γνώμης, αποτέλεσε αφορμή για ανάλογη εκδήλωση στην Πάτρα και σημείο διαλόγου τόσο στην Βουλή, όσο και στην καθημερινότητα.
Στη συνέχεια, ενώ ικανοποιήθηκαν μερικώς τα αιτήματα μας, συνεχίζουμε τον αγώνα μας με την οργάνωση και δεύτερης συγκέντρωσης στις 08.12.2008 στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα στις 5 μ.μ. Ανακοινώθηκε στα ΜΜΕ ήδη από τις 29.11.2008, την στιγμή που εμφανίζεται μια οργάνωση από αυτές που είχαν διοργανώσει την παράνομη αντισυγκέντρωση στις 24.11.2008, η «Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε.» να καλεί πάλι σε νέα παράνομη αντισυγκέντρωση την ίδια μέρα με εμάς και μία ώρα πριν με τον ίδιο σκοπό πάλι να μας τρομοκρατήσει. Και όλα αυτά τα ανακοινώνειστις 06.12.2008. Η συγκέντρωση μας αυτή αναβλήθηκε για τις 19.01.2009 στις 5 μ.μ. στην οποία αναφέρεται το άρθρο της εφημερίδας λόγω των λεηλασιών που λάμβαναν χώρα στην Αθήνα εκείνη την περίοδο.
Εν τω μεταξύ ενημερώσαμε την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για τους ανωτέρω τραμπουκισμούς πάντα με την αστυνομική ανοχή και ζητήσαμε προστασία. Η κίνηση μας αυτή είχε ως αποτέλεσμα να μην ανακοινωθεί καμιά αντισυγκέντρωση από καμιά οργάνωση χθες, αλλά παραταύτα να χρησιμοποιηθεί και πάλι η αναρχική τρομοκρατική ιστοσελίδα Indymedia του ΕΜΠ που καλούσε κόσμο πάλι μια ώρα πριν για να μας διαλύσουν τη συγκέντρωση παρακινώντας σε πράξεις βίας.
Εμείς παραμείναμε πιστοί στις διακηρύξεις της πρόσκλησης μας και δεν υποκύψαμε ούτε στον εκβιασμό, ούτε στον εκφοβισμό, ούτε σε κανένα τραμπούκο απολογούμαστε και διοργανώσαμε και αυτή την φορά μια πολύ ωραία συγκέντρωση που και καλύφθηκε δημοσιογραφικά και από εφημερίδες και ιστοσελίδες με φωτογραφίες και τηλεοπτικά τόσο από το TVXS, όσο και από τρίταμέσα. Τόσοι φωτογράφοι και cameramen γιατί έδειξαν υλικό, ενώ της «Ελευθεροτυπίας» απειλήθηκαν; Βολεύει βέβαια τα μέσα προπαγάνδας και όχι πληροφόρησης να μεταδίδουν πάντοτε ψευδείς πληροφορίες για να καλύπτουν την απουσία πάντοτε της άλλης πλευράς. Η δε διοργάνωση έγινε όπως πάντα από τους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα αποκλειστικά οι οποίοι κάλεσαν όλους τους φορείς, όλα τα κόμματα, το 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα Αθηνών και παρά την προσπάθεια λογοκρισίας διαφόρων μέσων ευχαριστούν τις 60 ιστοσελίδες που μας συμπαραστάθηκαν και προέβαλαν και την εκδήλωση μας και τα αιτήματα μας.
Λυπηρό δε γεγονός αποτελεί η συνδρομή της Αστυνομίας στους 50-60 αναρχικούς που μαζεύτηκαν που αντί να τους διαλύσει, για μια ακόμη φορά τους ανέχτηκε υπερασπιζόμενη τους και όχι μόνο αυτό αλλά επιτέθηκε με χημικά κατά ηλικιωμένων κατοίκων της συγκέντρωσης μας που λίγο έλειψε να θρηνήσουμε θύματα.
Δηλώνουμε δε πάντα έτοιμοι και για νέα συγκέντρωση όταν και εφόσον το κρίνουμε απαραίτητο.
ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ - Βουλευτής ΠΑΣΟΚ: «Κομμάτι του τουρκικού έθνους η μειονότητα»!
«Τουρκική» και «αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους» είναι η μειονότητα της Θράκης κατά τον βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ξάνθης Τσετίν Μαντατζή, χαρακτηρισμοί που περιλαμβάνονται σε συλλυπητήρια του επιστολή για τον θάνατο του Γκιουντούς Ακτάν, που ήταν πρέσβης της Τουρκίας, στην Κομοτηνή.
Η επιστολή δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία μειονοτική εφημερίδα της Κομοτηνής «Γκιουνδέμ» και έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της συμβουλευτικής επιτροπής της μειονότητας. «Βρισκόταν κοντά στην τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης», γράφει για τον πρέσβη ο βουλευτής και κάνει ιδιαίτερη αναφορά στη «μαύρη και πιο δύσκολη μέρα, την 29η Ιανουαρίου 1990, με τους βανδαλισμούς και τις αγριότητες που δεχτήκαμε από τους Έλληνες συμπατριώτες μας με την προτροπή και των διοικούντων μας».
Σε άλλο σημείο των «συλλυπητηρίων» του αναφέρει: «Η τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους» βίωσε μεγάλη θλίψη με τον ξαφνικό θάνατο του «αείμνηστου» Γκιουντούς Ακτάν.
Η «συλλυπητήρια» τοποθέτηση του Τσετίν Μαντατζή είναι στα χέρια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Η τοποθέτηση Τσετίν Μαντατζή έρχεται σε συνέχεια της ασυνήθους δραστηριότητας που ο Τούρκος γενικός πρόξενος Κομοτηνής Μουσταφά Σαρνίκ επιδεικνύει στην περιοχή. Στα εγκαίνια τουριστικής επιχείρησης στο Δήμο Μύκης Ξάνθης και στο σύντομο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στην παρουσία των ψευδομουφτήδων, τους οποίους παρουσίασε ως κανονικούς μουφτήδες και στην παρουσία των Ελλήνων φίλων, θέσεις που ενόχλησαν, γιατί θεωρήθηκε ότι υπεισέρχονται σε εσωτερικά ζητήματα του κράτους που τον φιλοξενεί.
ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΠΑΣΟΚ!...
Ποινή φυλάκισης τεσσάρων χρόνων στον Τούρκο πιλότο για τον θάνατο του σμηναγού Ηλιάκη.
Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ - 27/01/2009
Περίπου τρία χρόνια μετά τη σύγκρουση στον αέρα, είκοσι ένα ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά της Καρπάθου, ενός τουρκικού μαχητικού τύπου F-16 με ένα αντίστοιχο ελληνικό που είχε αποτέλεσμα τον θάνατο του Έλληνα χειριστή σμηναγού, Κ. Ηλιάκη, η ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε χθες ένοχο «ανθρωποκτονίας από αμέλεια» τον Τούρκο πιλότο του F-16, Χαλί Ιμπραχίμ, επιβάλλοντάς του ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών.
Η ακροαματική διαδικασία διεξήχθη ερήμην του κατηγορουμένου, η ποινή του οποίου ορίστηκε να μην είναι εξαγοράσιμη αλλά η έφεση να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα.
Η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο (ΙΑ' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας) ύστερα από μήνυση των δικηγόρων Κορίνθου, Νικ. Λόη και Μαρίας Λαζάρου, ενώ στη δίκη κατέθεσαν συνάδελφοι και τα δύο αδέρφια του θύματος.
Στις 23.5.06, πέντε μαχητικά αεροσκάφη, τρία τουρκικά και δύο ελληνικά, συναντήθηκαν κοντά στην Κάρπαθο. Ο τουρκικός σχηματισμός αποτελούνταν από δύο F-16 που συνόδευαν ένα αεροφωτογραφικό «Φάντομ». Είχαν απογειωθεί λίγη ώρα νωρίτερα από βάση στα παράλια της Μικράς Ασίας και κατευθύνονταν προς την Κρήτη, προφανώς (σύμφωνα με το ρεπορτάζ εκείνων των ημερών) για να φωτογραφίσουν τις ελληνικές βάσεις στο νησί. Η πορεία των τουρκικών μαχητικών οδήγησε το αρχηγείο αεροπορίας στη Λάρισα να διατάξει την αναχαίτισή τους με την απογείωση δύο ελληνικών F-16.
Τα πέντε αεροσκάφη συναντήθηκαν 21 μίλια νοτιοδυτικά της Καρπάθου. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, ένα από τα ελληνικά μαχητικά πλησίασε το τουρκικό αεροφωτογραφικό «Φάντομ» για να το αναγνωρίσει. Δίπλα του πετούσε το ένα από τα δύο τουρκικά μαχητικά, καθώς το «Φάντομ» δεν έχει δυνατότητα να εμπλακεί σε αναχαίτιση με τρίτης γενιάς αεροσκάφος.
Κατά τη διαδικασία της αναγνώρισης, σύμφωνα πάντα με την επίσημη ανακοίνωση που εκδόθηκε τότε, το τουρκικό μαχητικό έκανε ελιγμό και συγκρούστηκε με το ελληνικό το οποίο εξερράγη στον αέρα. Η σύγκρουση έγινε σε ύψος 27.000 ποδιών κι ενώ ο Τούρκος πιλότος πρόλαβε να ενεργοποιήσει το αυτόματο σύστημα εκτίναξης και να προσθαλασσωθεί, αφού και το δικό του F-16 έπεσε χτυπημένο, ο Έλληνας χειριστής δεν τα κατάφερε.
Στο δικαστήριο κατέθεσαν συνάδελφοι του άτυχου Έλληνα πιλότου, οι οποίοι μίλησαν για έναν έμπειρο ιπτάμενο με πολύ καλή κατάσταση υγείας. Όπως όμως τόνισαν «δεν μπορούμε να πούμε τι ακριβώς έγινε καθώς όταν είσαι στον αέρα όλα εξελίσσονται πολύ γρήγορα», ενώ κατέστησαν σαφές ότι «δεν γίνεται να αναφερθούμε σε θέματα που είναι εθνικής ασφάλειας».
Ο εκ των μηνυτών, Νικ. Λόης, υποστήριξε ότι «ο Ηλιάκης εκτελούσε ακριβείς εντολές, πέταξε στο FIR για να αναγνωρίσει το τουρκικό μαχητικό. Οι Τούρκοι δεν είχαν καταθέσει σχέδιο πτήσης και το ότι είχε δόλο ο χειριστής τους φάνηκε από το ότι πάτησε το κουμπί εκτίναξης ενώ ο Έλληνας δεν πρόλαβε να το κάνει». Τα αδέρφια του θύματος είπαν ότι «εμείς μάθαμε από το πόρισμα της Πολεμικής Αεροπορίας ότι ο Τούρκος έπεσε πάνω στον Κώστα».
Η εισαγγελέας της έδρας εισηγήθηκε την ενοχή του κατηγορουμένου μιλώντας για «εμφανή αμέλειά του, αδέξιους χειρισμούς κατά την πτήση και διαρκή παρενόχληση του ελληνικού αεροσκάφους».
Όπως είπε χαρακτηριστικά, «μόνη ενεργός αιτία για τον θάνατο του Έλληνα πιλότου ήταν οι αμελείς χειρισμοί του Τούρκου».
McDonald’s & Starbacksυποστηρίζουν τις σφαγές αμάχων!
Αγαπητοί φίλοι,
Η McDonald'sκαι τα Starbucks ανακοίνωσαν σήμερα ότι θα δίνουν όλα τα κέρδη από τώρα μέχρι την Κυριακή στο Ισραήλ για τον πόλεμο (γενοκτονία) που κάνει στη Γάζα. Επίσης, οι παραγωγοί της ταινίας Bedtimestories με τον AdamSandlerθα δίνουν τα κέρδη τους στο Ισραήλ. Ενημερωθείτε, και ενημερώστε κι άλλους για να μην γίνουν άθελά τους υποστηρικτές αυτών των τεράτων που πιστεύουν στη δολοφονία των αθώων πολιτών.
Μποϊκοτάρισμα McDonald'sκαι Starbucks λοιπόν !!
Ακόμα μην πάτε σινεμά να δείτε μια ταινία που προωθεί τη βία !!
Μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά!
Παρακαλώ διαδώστε το όσο το δυνατόν σε περισσότερους!
Ευχαριστώ
Togetherwecanmakeadifference! Dear all, McDonald's and Starbucks have today announced that they will be donating all profits from now until Sunday to Israel war.
Also, the producers of Adam Sandler's new movie Bed Time Storieswill be donating their profits to Israel.
Be informed, and let others know not to contribute and refuse to support these monsters that believe in killing innocent civilians.
Boycott McDonald'sand Starbucks.
Also don't take your kids to see a movie that promotes violence by association.
Together we can make a difference!
Please pass this information to as many people as you know!
OΓιώργος Λιάνης χτύπησε πάλι! Είναι βέβαια πολλές οι φορές που έχουμε επιστήσει την προσοχή του κόσμου στις μεθοδεύσεις του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στη Φλώρινα.
Όμως, απ' ό,τι φαίνεται, ο κύριος αυτός, παρά τις συνεχείς επικρίσεις σε όλα τα επίπεδα για τις καθ' όλα εθνικά ύποπτες μεθοδεύσεις του, δεν πτοείται!
Στην τελευταία του συνέντευξη στα μέσα ενημέρωσης στη Φλώρινα, έκανε άλλη μια απρόκλητη αναφορά στην αποσχιστική και αντεθνική οργάνωση Ουράνιο Τόξο, σε μια νέα προσπάθειά του να την εντάξει στο ευρύτερο πλαίσιο του "διαλόγου" που διεξάγεται στη Φλώρινα για τα θέματα του νομού. Διαβάστε για του λόγου το αληθές:
"Πιστεύω ακράδαντα ότι το ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου θα κυβερνήσουν όποτε και αν γίνουν εκλογές. Αυτοδύναμα. Καλώ όλες τις πολιτικές δυνάμεις του νομού σε μια συσπείρωση, σε μια πανστρατιά που αφορά πρώτα στις υποθέσεις της Φλώρινας. Σε ένα τραπέζι να καθίσουν όλες οι πολιτικές παρατάξεις. Όλες. Που είναι είτε στην Ελλάδα, είτε στην Ευρώπη και το λέω αυτό για να συμπεριλάβω και το Ουράνιο Τόξο, ανεξαρτήτως των τεράστιων διαφορών που έχουμε… Στο τραπέζι αυτό έχουν θέση η Αριστερά, ο ΛΑΟΣ, έχουν θέση όλοι όσοι μπορούν να συνεισφέρουν".|
Ψαρεύει σε θολά νερά!
Ποιος καλεί το Ουράνιο Τόξο σε τραπέζι διαλόγου μαζί με κοινοβουλευτικά κόμματα;
Μην απατάσθε, η αναφορά στον ΛΑΟΣ πρόκειται απλά για "ξεκάρφωμα". Φυσικά, είναι αδύνατη η παρουσία του ΛΑΟΣ σε οποιαδήποτε συνάντηση ή συζήτηση με το αντεθνικό και αποσχιστικό Ουράνιο Τόξο, του οποίου οι πηγές χρηματοδότησης είναι "άγνωστες" (εδώ εννοούμε "μη ανακοινώσιμες"). Από την άλλη, τι εννοεί ο κ. Λιάνης, λέγοντας "είτε στην Ευρώπη"; Από πού κι ως που ανάγει το Ουράνιο Τόξο σε "ευρωπαϊκή" οργάνωση; Η προσπάθειά του εδώ να το αναβαθμίσει, μετά την προσπάθεια να το καταστήσει αποδεκτό στο πλαίσιο ευρύτερου "διαλόγου", "βγάζει μάτια".
Ας ψάξει αλλού όμως για κόσμο που τρώει κουτόχορτο. Αυτές οι μεθοδεύσεις, απλά δεν θα περάσουν. Ο κόσμος πλέον μας γνωρίζει όλους.
Συγκλονιστική μαρτυρία:
Σκότωσα δέκα ανθρώπους στην Κύπρο, παραδέχθηκε Τούρκος ηθοποιός!
Στη συγκλονιστική μαρτυρία ότι στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο σκότωσε δέκα ανθρώπους, προχώρησε γνωστός Τούρκος ηθοποιός στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, σοκάροντας τόσο τον παρουσιαστή όσο και τους τηλεθεατές.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Νέων, ο Αττίλα Ολγκάτς ήταν προσκεκλημένος σε εκπομπή του Κανάλ Τουρκ για να μιλήσει για τη σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί.
Η εκπομπή είχε τελείως διαφορετική κατάληξη από αυτή που το κανάλι και ο παρουσιαστής περίμεναν.
«Στο σενάριο της σειράς σκότωσα έναν άνθρωπο, αλλά τι κρίμα, στην πραγματική ζωή σκότωσα για την πατρίδα δέκα» είπε και άρχισε να εξιστορεί τα δραματικά γεγονότα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, μία ημέρα πριν απολυθεί από το στρατό έγινε η εισβολή στην Κύπρο. Η εντολή ήταν να πάει εκεί και να πολεμήσει. Όταν αντέδρασε, λέγοντας πως «είμαι καλλιτέχνης, δεν μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο», ο διοικητής του τού απάντησε: «Εδώ τελειώνει η τέχνη. Εδώ είναι η πραγματική ζωή, ο πόλεμος. Από τη στιγμή που δόθηκε η διαταγή θα σκοτώσεις».
Ο Ολγκάτς είπε ότι το πρώτο παιδί που σκότωσε ήταν ένας στρατιώτης αιχμάλωτος, μόλις 19 χρόνων. «Όταν του έτεινα το όπλο με έφτυσε στο πρόσωπο. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο. Μετά σκότωσα άλλους εννέα. Κάθε φορά που σκότωνα κάποιον πήγαινα στο αρχηγείο και έκλαιγα. Την άλλη μέρα ξανασκότωνα» διηγήθηκε ο Τούρκος ηθοποιός.
Όπως είπε, από τότε δεν τον εγκατέλειψαν οι εφιάλτες και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεχόταν ψυχολογική στήριξη. «Γι' αυτό ακόμη δεν τρώω κρέας. Δεν μπορώ να δω αίμα. Έχω ακόμη στο μυαλό μου τα παιδιά που σκότωσα, τα τρομακτικά πτώματα» εξομολογήθηκε, για πρώτη φορά μετά από 35 χρόνια.
«Η Τουρκία μπήκε σε έναν τρομακτικό πόλεμο. Είμαι ο πρώτος καλλιτέχνης που σκότωσε άνθρωπο» δήλωσε ο Τούρκος ηθοποιός.
Gregory Ψαριανός (βολευτής ΣΥΡΙΖΑ): Ο...αγνός αγωνιστής της Αριστεράς και της Οικολογίας...
«Όταν μένεις στου Παπάγου και κυκλοφορείς με μια Ferrari Testarossa και έχεις καταθέσεις στην Eλβετία, τι ορμητικός να είσαι;»
Πότε θα πάψεις να είσαι τόσο ορμητικός;
Δεν είμαι. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά δεν νομίζω ότι είμαι. Kαι γιατί άλλωστε; Όταν μένεις στου Παπάγου και κυκλοφορείς με μια Ferrari Testarossa και έχεις καταθέσεις στην Eλβετία, τι ορμητικός να είσαι;
Έχεις Testarossa; Δεν το ήξερα.
Nαι, έχω μια Ferrari κι έχω και κάτι DCV για άμα χρειαστεί να κάνω τον φτωχό, τον διανοούμενο της Aριστεράς και… ο αναπτήρας αυτός που βλέπεις εδώ, ο Bic, τον έχω για ξεκάρφωμα, κανονικά έχω κάτι πανάκριβους αναπτήρες χρυσούς.
Πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο;
Tίποτα δεν αποκλείεται. Έχω συζητήσει με τον Θεό αρκετές φορές κι έχουμε τσακωθεί. Tου 'χω πολλά ράμματα για τη γούνα του.
Πιστεύεις στον Θεό;
Kοίταξε, νομίζω ότι τον Θεό τον σώζει η ανυπαρξία του. Δηλαδή, άμα υπήρχε, θα 'χαμε πλακωθεί στο ξύλο άγρια, θα 'χαμε ανταλλάξει άγρια μπινελίκια, αλλά επειδή δεν υπάρχει, γλιτώνει. Ωστόσο, έχω προβλήματα με τους επί της Γης αντιπροσώπους του ανύπαρκτου Θεού, ορθόδοξους, Xριστόδουλους, μουσουλμάνους, Aγιατολάχ, είναι μια απίστευτη ψύχωση αυτό το θρησκευτικό, να τσακώνονται οι χριστιανοί με τους προτεστάντες και με τους μουσουλμάνους και να σφάζονται!
Πώς σου φάνηκαν οι ορδές των θεοσεβούμενων που ήρθαν κρατώντας σημαίες και προσευχητάρια στην ομιλία του Xριστόδουλου;
Mια αθλιότητα, είναι σιχαμένο και απάνθρωπο. Aυτή η αθλιότητα μετά από δεκαετίες αγώνων και διωγμών και των ανεκπλήρωτων αιτημάτων της Aριστεράς, τα οποία απαλλοτριώθηκαν από διάφορους καρεκλοκένταυρους δήθεν αριστερούς, όλο αυτό το πράγμα και η κατάρρευσή του, για να φτάσουμε σήμερα να βλέπουμε κάτι καθυστερημένους με IQ 4 να κραδαίνουν σταυρούς με τις μαύρες κελεμπίες και τις ρόμπες της ορθοδοξίας και να κινητοποιούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε διαδηλώσεις για τον Θεό; E, για τον Θεό! Δηλαδή, μετά από τόσα χρόνια αιτημάτων που περιμέναμε δικαίωση αγώνων, αυτή είναι η δικαίωση; Kάτι κατιναριά ανεγκέφαλα που πιστεύουν ότι η Eλλάδα είναι εξετάσεις αίματος και καθαρότητα της φυλής και ορθοδοξία και παπάρια. Nτροπή μας.
O λαός, όταν γίνεται μάζα, είναι επικίνδυνος;
Πάρα πολύ. Ήμουν υπέρμαχος του συνδικαλιστικού κινήματος και των λαϊκών κινημάτων των μαζικών, φοβερός θιασώτης, γούσταρα τις διαδηλώσεις, τον συνδικαλισμό, τις απεργίες κι έχω φτάσει στο σημείο να τα σιχαίνομαι όλα αυτά. Kαλύτερα κάποιος μόνος του να πει «άντε και γαμήσου, εγώ θα κάνω αυτό ή δεν θα το κάνω, δεν δουλεύω, φεύγω, διώξε με, θα σου κάψω το γραφείο, το εργοστάσιο», παρά να μαζευτούν είκοσι άτομα κρυμμένοι πίσω από το πόπολο, με κάποιους Πασόκους ή Kουκουέδες ή δεν ξέρω τι άλλο συνδικαλιστές για να διεκπεραιώσουν τα αιτήματα... Mου φαίνεται πολύ σιχαμένο αυτό το πράγμα.
Tι ψήφισες στις τελευταίες εκλογές;
Eίμαι λίγο κολλημένος. Eπειδή θεωρώ μεγάλη μαλακία να ψηφίζεις λευκό και άκυρο -γιατί αυτό θέλουν αυτές οι κουφάλες να γίνει. Όπως Aμερική. Που είναι δύο κόμματα του κώλου, το ίδιο πράγμα, δηλαδή, και έχουν 80% αποχή. Eπειδή το θεωρώ τελείως απολίτικο και μαλακισμένο να ρίξω λευκό και άκυρο, ψηφίζω αυτούς τους μαλάκες του Συνασπισμού, οι οποίοι είναι πάρ' τον έναν και χτύπα τον άλλο. Πέντε άτομα σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και δεν ξέρουνε πού τους πάνε τα τέσσερα. Άλλοι θέλουν να γίνουν Πασόκοι, άλλοι γλείφουν το ΠAΣOK, άλλοι είναι δεξιοί, άλλοι αριστεροί και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Eγώ είμαι από τους αριστερούς που δεν ξέρουν τι να κάνουν. Kούραση, πολλή κούραση.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΣΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΣΚΛΗΡΗ, ΔΥΣΚΟΛΗ, ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ…ΤΗΝ RED FLAG!
ΤΟ 2008 ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ (Π.Α.) ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΕΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ REDFLAG, ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ [USAF].
HAEΡΟΠΟΡΙΑ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΜΕ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ, ΤΗΝ 343 ΜΟΙΡΑ, ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΕΩΣ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΑΚΡΩΣ ΟΔΥΝΗΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ :
Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΕΛΗΞΕ ΜΕ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ 11 – 0 ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ F15, F16 ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΑ F15 ΜΕ ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΛΕΟΝ ΙΚΑΝΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΣ ΤΗΣ USAF ΤΗΣ 64ΗΣ ΜΟΙΡΑΣ AGGRESSORS .
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΡΑ [ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΑΝ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΙΚΤΩΝ ΠΑΚΕΤΩΝ] ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 13 ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ 4 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΟΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΣΑΝ ΤΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ, ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ USAF :
6 ΚΑΤΑΡΡΙΨΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΜΟΛΙΣ 3 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΥ ΜΑΧΟΝΤΑΝ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΙΑ…3,2 ΠΡΟΣ 1 !!!!!!
ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΔΗΛΑΔΗ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΠΕΡΙ ΑΣΚΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΥΡΑ, ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΘΑ ΘΡΗΝΟΥΣΑΝ 17 ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΚΑΙ ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ, ΕΝΑΝΤΙ 3 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ !!!!!!!
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ RED FLAG ΥΠΗΡΞΕ ΤΕΤΟΙΑΣ ΕΥΡΕΙΑΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΞΕΝΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ AΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΠΑΝΙΑ Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ ΔΙΑΦΟΡΑ. Η ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΑΣΗ ΝΕLLIS ΤΗΣ ΝΕΒΑΔΑ, ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ Η ΠΛΕΟΝ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ.
Ίσως έμειναν ελάχιστες μόνο μέρες πριν την οριστική παράδοση των προσωπικών μας δεδομένων σε δυο ιδιωτικές εταιρείες με σκοπό των αποστολή των ειδοποιητηρίων ε.τ.ακ.
Προσωπικά δεδομένα όπως: αφμ, ταυτότητα, διεύθυνση του φορολογουμένου, όνομα και αφμ συζύγου, όνομα και αφμ τεκνών των ιδιοκτητών ακινήτων που υπέβαλαν έντυπο ε9, καθώς και όλα τα στοιχεία των ακινήτων θα παραδοθούν στις δυο εταιρείες.
Παραδίδεται ένα κρίσιμο και καλά ενημερωμένο αρχείο του υπουργείου Οικονομικών, με πιθανότητα να γίνει κακή χρήση από τρίτους που ενδέχεται να το αγοράσουν ή να το υποκλέψουν.
Τι προβλέπει η σχετική σύμβαση και ο νόμος για αυτά τα ενδεχόμενα;
Ακόμα όμως προλαβαίνουμε.
Διαδώστε το θέμα.
Δημοσιεύστε τις αντιρρήσεις σας σε εφημερίδες και περιοδικά.
Αναδημοσιεύω καταγγελία μεγατόνων για το ποιόν του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου και τις προδοτικές προθέσεις του, όπως και για το εξίσου διχαστικό και προδοτικό παρελθόν του τωρινού (μετανιωμένου...) προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια!
“ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ 9
18. 1. 09
ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ « ΚΑΡΠΑΖΩΝΟΥΝ » ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΚΑΡΠΑΖΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ; ; ;
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ !
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ «ΛΙΓΟΣΤΕΥΟΥΝ» ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ ! ! !
«Δεν θέλουμε την φιλία σαs (και συμμαχία σαs) γιατί δεν μαs βλάπτει τόσο η εχθρότητά σαs όσο η φιλία σαs. Η φιλία σαs στα μάτια των υπηκόων και των συμμάχων μαs είναι απόδειξη τηs αδυναμίαs μαs. Ενώ το μίσος σαs είναι απόδειξη τηs δύναμήs μαs» Διδάσκει ο μεγάλοs ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, για την απάντηση των Αθηναίων στιs ειρηνευτικέs προτάσειs των κατοίκων τηs Μήλου για να σώσουν την πόλη τουs, που τελικά κυρίεψαν, κι εξόντωσαν τουs Μηλίουs!
Διαβάστε τώρα την αφήγηση του κ. ΘΩΜΑ ΣΑΡΑ, αρχισυντάκτη τηs Βορειο – Αμερικανικήs Επιθεώρησηs « ΠΑΤΡΙΔΕΣ », Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Συντακτών του Ξενόγλωσσου Τύπου του Καναδά, για να κατανοήσετε ΓΙΑΤΙ ήλθε η ώρα των Πολιτών να βροντοφωνάξομε στουs πολιτικούs και τα τσιράκια τουs«ΣΤΟΠ, εμείs είμαστε τα αφεντικά τηs πατρίδαs μαs. ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΑΣ »
ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΑΥΤΟΦΩΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Περί τα τέλη τηs δεκαετίαs του 1990, η Ουάσιγκτον φιλοξένησε τουs εταίρουs τηs βόρειο Ατλαντικήs Συμμαχίαs γνωστήs ωs ΝΑΤΟ, με την ευκαιρία των γιορτασμών τηs πεντηκοστήs επετείου τηs συμμαχίαs. Η επέτειοs γιορτάστηκε πανηγυρικά μέσα σε μια ατμόσφαιρα επίδειξηs δύναμηs. Στα πλαίσια αυτών των πανηγυρισμών, οι οποίοι θύμιζαν “ρωμαϊκό θρίαμβο”, πραγματοποιήθηκαν σπουδαίεs συζητήσειs πάνω στιs επερχόμενεs αλλαγέs στα Βαλκάνια, τη τύχη του Κόσσοβο και των υπόλοιπων επαρχιών τηs πρώην Γιουγκοσλαβίαs, καθώs επίσηs και τη διαμόρφωση των συνοριακών γραμμών των διαφόρων διοικήσεων τηs περιοχήs. Σύμφωνα με ότι μπορώ να γνωρίζω από Ελληνικήs πλευράs, ο πρωθυπουργόs τηs χώραs ήταν παρόν, οι αντιδράσειs του οποίου υπήρξαν ελάχιστεs.
Μήνεs αργότερα την ίδια χρονιά (1999), πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο του Καναδά η ετήσια σύνοδοs τηs πολιτικήs ηγεσίαs των μελών του ΝΑΤΟ, με συμμετοχή των Υπουργών Άμυναs όλων των χωρών μελών. Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Άκηs Τσοχατζόπουλοs, Υπουργόs Αμυναs, επικεφαλήs μιαs μικρήs αντιπροσωπείαs και ενόs σχετικά μεγάλου αριθμού δημοσιογράφων από την Αθήνα. Την ομάδα αυτή ενίσχυαν ο Πρέσβηs τηs Ελλάδαs στο Καναδά Γιάννηs Θωμόγλου και ο διευθυντήs του γραφείου τύπου τηs πρεσβείαs. Οι συζητήσειs περιστράφηκαν γύρω από τιs διαμορφώσειs στα Βαλκάνια. Οι πληροφορίεs που είχα έλεγαν ότι η ελληνική αντιπροσωπεία βασικά συμφωνούσε με τιs αποφάσειs χωρίs να εκδηλώσει καμία ουσιώδη αντίδραση στα σχέδια αυτά αλλαγήs των συνόρων.
Οι εργασίεs του συνεδρίου έκλεισαν με συνεντεύξειs τύπου των συμμετεχόντων μελών. Στην συνέντευξη τηs Ελληνικήs αντιπροσωπείαs, ο Υπουργόs αρκέστηκε να δηλώσει ότι όλα πήγαν καλά και ότι η Ελλάδα . . . έφευγε κερδισμένη από την σύνοδο. Ακολούθησε η συνέντευξη τύπου τηs αντιπροσωπείαs των ΗΠΑ τηs οποίαs προΐστατο ο Υπουργόs Άμυναs Δαβίδ Κοέν, με τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων τηs χώραs και εκπροσώπουs του τμήματοs εξωτερικών υποθέσεων. Μιλώνταs στουs δημοσιογράφουs ο Αμερικανόsπολιτικόs τόνισε ότι οι εργασίεs πήγαν πολύ καλά και ότι ο ίδιοs ήταν πραγματικά ενθουσιασμένοs για την συνεργασία και κατανόηση που επέδειξαν όλα τα μέλη. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια των ερωτήσεων βρήκα την ευκαιρία και ρώτησα τον ομιλητή πωs είναι δυνατόν να μιλά για “συνεργασία και κατανόηση”, ενώ την ίδια ώρα οι ειδήσειs ανέφεραν ότι αεροσκάφη τηs πολεμικήs αεροπορίαs τηs Τουρκίαs παραβίαζαν τον εναέριο χώρο τηs Ελλάδαs, καθώs επίσηs ότι μόλιs πρόσφατα οι δύο χώρεs μέλη τηs συμμαχίαs, ήλθαν τόσο κοντά στο πόλεμο εξ αιτίαs ορισμένων ελληνικών βραχονησίδων που διεκδικούσε η “σύμμαχοs τηs Ελλάδαs, Τουρκία.”
“Έχειs δίκιο,” συμφώνησε με τα λόγια μου ο Αμερικανόs υπουργόs τηs κυβέρνησηs Κλίντον, “εδώ έχουμε πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που πιστεύω ότι τελικά είμαστε στο σημείο επίλυσηs του, καθώs η Ελληνική πλευρά αποδέχεται ορισμένουs συμβιβασμούs ικανοποίησηs αιτημάτων τηs Τουρκίαs, παραιτούμενη για τον σκοπό αυτόν δικαιωμάτων τηs , προs όφελοs τηs εδραίωσηs τηs ειρήνηs και καλήs γειτονίαs μεταξύ των δύο χωρών. Αυτή είναι μια υποχρέωση που ανέλαβε η ελληνική πλευρά και πιστεύω ότι σύντομα το θέμα αυτό θα έχει τακτοποιηθεί.”
Κατά σύμπτωση μερικέs εβδομάδεs αργότερα επισκέφθηκε το Τορόντο ο τότε Υπουργόs Εξωτερικών τηs Ελλάδαs Γιώργοs Παπανδρέου. Με την ευκαιρία εκείνηs τηs επίσκεψηs, οργανώθηκε συνέντευξη τύπου του Υπουργού προs τουs φορείs των ομογενειακών μέσων μαζικήs ενημέρωσηs, σε κεντρικό ξενοδοχείο του Τορόντο. Όταν κάποτε και με αρκετή καθυστέρηση εμφανίστηκε ο Υπουργόs αναφέρθηκε πάνω στο πρόγραμμα τηs κυβέρνησηs και υπεραμύνθηκε τηs πολιτικήs του να ονομάσει τουs μουσουλμάνουs τηs Θράκηs ωs Τούρκουs. Ζήτησε δε την κατανόηση των αποδήμων ομογενών οι οποίοι έχουν τιs δικέs τουs εμπειρίεs πάνω στον πολύ-πολιτισμό. Αναφερόμενοs πάνω στο Μακεδονικό και ιδιαίτερα στην νεοσύστατη δημοκρατία τηs ΦΥΡΟΜ, ο επί κεφαλήs τηs ελληνικήs διπλωματίαs δήλωσε ότι “μαs συμφέρει σαν έθνοs να γειτονεύουμε με μια αδύνατη δημοκρατία την οποία είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε να επιζήσει, παρά να τη σπρώξουμε με την άρνησή τηs αποδοχήs μαs στα σλαβόφωνα κράτη τηs περιοχήs, όπωs η Βουλγαρία και η Σερβία”.
Όταν κάποια στιγμή μου δόθηκε ο λόγοs, ανέφερα στον Υπουργό τουs ισχυρισμούs των Αμερικανών υπευθύνων και τον ρώτησα εάν πραγματικά συμφωνεί μαζί τουs. “Για του λόγου του αληθέs”, τόνισα, “επικαλούμαι και την μαρτυρία του Πρέσβη σαs στο Τορόντο ο οποίοs ήταν παρόν και άκουσε αυτά που ειπώθηκαν”, και του έδειξα τον παρακαθήμενό του Γιάννη Θωμόγλου, Πρέσβη τηs Ελλάδαs στην Οτάβα. Ο υπουργόs αφού μου άκουσε, απάντησε: “ Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γηs λιγότερα από εκείνα που μαs ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείs, παρά να έχουμε ότι μαs ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιαs ξαφνικήs επίθεσηs κακόβουλων γειτόνων εναντίον μαs.”
Έμεινα με το στόμα ανοικτό από την απάντηση του Υπουργού. Ήταν η πρώτη φορά στα σαράντα χρόνια τηs δημοσιογραφικήs μου εμπειρίαs που δεχόμουν την επιβεβαίωση των πληροφοριών μου από το πλέον υπεύθυνο στόμα, τον υπουργό εξωτερικών υποθέσεων τηs Ελλάδαs. Σύμφωνα με τουs διεθνώs αναγνωρισμένουs κανόνεs ρώτησα τον Υπουργό εάν είχε ενημερωθεί και συμφωνούσε μαζί του ο Ελληνικόs λαόs στον οποίο ανήκε η υπό διαπραγμάτευση γη. Δυστυχώs ο τελευταίοs δεν πρόλαβε να απαντήσει καθώs έγινε παρεμβολή από τον γραμματέα τύπου του υπουργού και μου ζητήθηκε να αρκεσθώ μόνο σε μία ερώτηση, “προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία ερωτήσεων και στουs υπόλοιπουs εκδότεs των παροικιακών εντύπων”. Κάτω από αυτέs τιs συνθήκεs υποχρεώθηκα από σεβασμό στο αξίωμα του επισκέπτη να σιωπήσω, χωρίs ωστόσο να μου ξαναδοθεί ο λόγοs, ακόμα και όταν η συζήτηση τουs στράφηκε στα περί “ανέμων και υδάτων”. Όταν στο τέλοs εκείνηs τηs συνέντευξηs σηκωθήκαμε για να φύγουμε, με πλησίασε ο υπουργόs και δίνονταs μου το χέρι του για την αποχαιρετιστήρια χειραψία με ρώτησε εάν και κατά πόσον ικανοποιήθηκα με την απάντησή του. “Εγνώριζα την απάντησή σου εδώ και χρόνια”, του δήλωσα, “απλώs σήμερα επιβεβαίωσεs και εσύ με αυτά που είπεs εκείνα που γράφω”, και πρόσθεσα, “υπήρξα οπαδόs συνεργάτηs του παππού σου και πραγματικά αισθάνομαι θλίψη για τιs πολιτικέs πρακτικέs των απογόνων του σπουδαίου εκείνου άνδρα τηs ελληνικήs δημοκρατίαs. Σου υπόσχομαι κ. Υπουργέ να αγωνισθώ ενάντια σε αυτά σου τα σχέδια και την πολιτική με όλεs τιs δυνάμειs τόσο τιs δικέs μου όσο και τηs επιθεώρησηs, ώστε να ενημερωθεί ο Ελληνικόs λαόs για τιs πραγματικέs σαs προθέσειs. Επειδή μεταξύ άλλων πιστεύω ότι η εκλογή σου στο κοινοβούλιο των Ελλήνων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευτεί ωs δικαίωμα εκποίησηsτηs χώραs. ” Η μοναδική φωνή που αναφέρθηκε σε αυτέs ήταν και πάλι η επιθεώρηση “Πατρίδεs”. Αυτή, δυστυχώs, είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα την οποία προσπάθησαν με κάθε θυσία να κρύψουν από τον Έλληνα πολίτη και ψηφοφόρο εκείνοι που υποτίθεται έταξαν τον εαυτό τουs στην υπηρεσία του.
Δύο μέρεs αργότερα συναντήθηκα, τυχαία, με τον πρέσβη Γιάννη Θωμόγλου. “Τι κεραυνόs ήταν αυτόs πάλι Θωμά μου”, μου είπε, “ στην κυριολεξία κόλλησεs στο τοίχο έναν υπουργό εξωτερικών, πρέπει να γνωρίζειs ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, δεν επιτρέπονται”. “Κάνειs λάθοs”, του απάντησα, “ πέρασαν πλέον οι εποχέs που πουλούσατε τον Ελληνισμό κατά το δοκούν, σήμερα κάθε πολιτική απόφαση και πράξη υπόκειται στην ανοικτή έρευνα και κρίση του τύπου και τηs κοινήs γνώμηs, επειδή έχει κάθε δικαίωμα ο Ελληνικόs λαόs να γνωρίζει ποιοι και για το ξεπουλάν”. Ο συνομιλητήs μου δεν απάντησε ούτε και θέλησε να δώσει συνέχεια στη συζήτηση.
Ύστερα από μερικέs εβδομάδεs βρέθηκα και πάλι στην Ουάσιγκτον όπου είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με τον ομογενή βουλευτή τηs ομοσπονδιακήs κυβέρνησηs των Ηνωμένων πολιτειών Μανώλη Μπιλιράκη, έναν υπέροχο και παντοδύναμο πολιτικά νομοθέτη του Αμερικανικού Κογκρέσου καταγόμενο από την Κάλυμνο. Η συζήτησή περιστράφηκε και πάλι γύρω από τα Βαλκάνια και τιs επερχόμενεs αλλαγέs. Ομολογώ ότι η πικρία του συνομιλητή μου ήταν τόση ώστε να μην κάνει την παραμικρή προσπάθεια να αποκρύψει την αγανάκτησή του για την απαράδεκτη πολιτική των Αθηναϊκών κυβερνήσεων.(Στο σημείο αυτό θεωρώ υποχρέωση μου να δηλώσω ότι τόσο ο Μανώληs Μπιλιράκηs από τιs ΗΠΑ, όσο και ο εξάδελφόs του Γιάννηs Κάννηs, ομοσπονδιακόs βουλευτήs του Καναδά, κάθε καλοκαίρι επισκέπτονταν την ιδιαίτερη πατρίδα καταγωγήs τουs, την Κάλυμνο, και με νοικιασμένα σκάφη αναρτούσαν την Ελληνική, Αμερικανική και Καναδική σημαία και αρμένιζαν γύρω από τιs βραχονησίδεs Ίμια, προκαλώνταs την οργή τηs Άγκυραs, η οποία έφθασε μέχρι του σημείου διπλωματικού διαβήματοs προs την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τιs “προκλήσειs” των δύο πολιτικών Ελληνικήs καταγωγήs.) Το μεγάλο ερώτημα και πάλι ήταν πωs θα μπορούσαμε να πιέσουμε την Αθήνα να αναθεωρήσει τιs υποσχέσειs και τα σχέδια πολιτικήs του 1975, για την εφαρμογή των οποίων πίεζε τόσο έντονα η Άγκυρα και φυσικά τα Σκόπια και η Αλβανία. Κάτω από αυτέs τιs πραγματικότητεs η Αθήνα προχώρησε στην εκλογή Προέδρου τηs Δημοκρατίαs, ύστερα από την λήξη τηs θητείαs του Κωστή Στεφανόπουλου. Νέοs Πρόεδροs προτάθηκε ένα από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και έμπιστοs συνεργάτηs του ιδρυτή του κινήματοs Ανδρέα Παπανδρέου. Ο υποψήφιοs εύκολα κέρδισε τη μάχη τηs κοινοβουλευτικήs αποδοχήs, καθώs υποστηρίχθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα εναλλακτικήs άσκησηs τηs εξουσίαs, του ΠΑΣΟΚ και τηs Νέαs Δημοκρατίαs.
Προσφωνώνταs αργότερα το νέο πρόεδρο η πρόεδροs του Ελληνικού κοινοβουλίου Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη του “υπενθύμιζε” ότι κατά την περίοδο τηs θητείαs του στην κορυφή τηs κρατικήs ιεραρχίαs πρόκειται να συμβούν “σημαντικέs αλλαγέs τηs συνοριακήs γραμμήs σε βάροs τηs Ελλάδαs, απαραίτητεs για την προαγωγή τηs παγκόσμιαs ειρήνηs και την ασφάλεια τηs περιοχήs.” Μια πραγματικότητα την οποία γνώριζε πολύ καλά ο νέοs πρόεδροs τηs δημοκρατίαs, από τα ποιό έμπιστα στελέχη του Ανδρέα Παπανδρέου, και γνώστηs των δεσμεύσεων του αρχηγού του κινήματοs για την εφαρμογή του Νατοϊκού σχεδίου “Φαιδόρα”.
Ήταν η πρώτη φορά που το πολιτικό κατεστημένο των Αθηνών, τολμούσε ανοικτά πλέον να προετοιμάσει τουs Έλληνεs πολίτεs για τιs προθέσειs του να ξεπουλήσει τη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Περιοχέs τιs οποίεs απαιτούσε η Άγκυρα ή η “Νέα Τάξη” είχε υποσχεθεί στα Σκόπια, την δε εφαρμογή τουs είχε αναλάβει το ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε όμωs και πάλι ο σκεπτικόs αναγνώστηs να ισχυρισθεί ότι τα λόγια τηs κυρίαs Μπενάκη μάλλον αποτελούσαν κάποια αόριστη αναφορά για “κάθε ενδεχόμενο”. Ίσωs. Έξη μήνεs αργότερα, ωστόσο, μετά την ανάληψη τηs προεδρίαs από τον κ. Παπούλια, την Αθήνα επισκέφθηκε το προεδρείο τηs ΑΧΕΠΑ Αμερικήs και Καναδά για το γνωστό “ετήσιο προσκύνημά τουs στη προγονική γη”. Ανταποδίδονταs τον χαιρετισμό των επισκεπτών του ο Πρόεδροs τηs Δημοκρατίαs, μεταξύ άλλων δήλωσε ότι: “στιs μέρεs που μαs έρχονται θα επιτελεσθούν σημαντικέs αλλαγέs στον συνοριακό χάρτη τηs περιοχήs σε βάροs τηs Ελλάδαs,” και ζήτησε από τουs επισκέπτεs του να είναι έτοιμοι για άμυνα και αγώνα. “Αυτόs είναι και ο λόγοs που θα πρέπει να προετοιμαστείτε για αγώνα εσείs οι απόδημοι”, συμπλήρωσε ο Πρόεδροs. Μεταξύ εκείνων που συμμετείχαν σε εκείνη την αποστολή ήταν και ο εκπρόσωποs τηs ΑΧΕΠΑ Καναδά, συν-πάροικοs Αντώνηs Μαυρομαράs, ο οποίοs μου δήλωσε πρόσφατα ότι η δήλωση του προέδρου αυτόματα έφερε στη μνήμη του εκείνα που γράφω για δεκαετίεs τώρα στην επιθεώρηση “Πατρίδεs”. Για τον Κάρολο Παπούλια ήταν μια τραγική ομολογία αποδοχήs άσκησηs λαθεμένηs πολιτικήs τόσο του ιδίου όσο και των κομματαρχών τηs Αθήναs, η οποία έφερε ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο τηs χώραs σε κατάσταση ηθικήs και ουσιαστικήs πτώχευσηs.
Στο σημείο αυτό αs μου επιτραπεί να αναφερθώ σε ένα περιστατικό τηs εποχήs εκείνηs, μεταξύ του τότε υπουργού εξωτερικών τηs κυβέρνησηs του Ανδρέα Παπανδρέου, Κάρολου Παπούλια και του συν-πάροικου ομογενούs Χριστόφορου Κύρκου. Κατά την διάρκεια επίσκεψηs του τελευταίου στην Αθήνα θέλησε να συναντήσει τον Ηπειρώτη πολιτικό. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε, στο εστιατόριο του ξενοδοχείου “Μεγάλη Βρετανία” Έτσι λοιπόν μεταξύ ποτού και φαγητού ο Κάρολοs Παπούλιαs, ζήτησε από τον φιλοξενούμενό του να κάνει οτιδήποτε δυνατόν και να βοηθήσει ώστε να διασπαστεί η “Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικήs και Καναδά”, προκειμένου να αποδυναμωθεί και να μη φέρνει εμπόδια με τιs παρεμβάσειs τηs,- ωsεκπρόσωποs των Ηπειρωτών Αμερικήs και Καναδά -, στη χάραξη πολιτικήs από την κυβέρνηση των Αθηνών. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι ύστερα από εκείνη τη συνάντηση και με την επιστροφή του στο Τορόντο ο Χριστόφοροs εργάσθηκε με πραγματικό ζήλο και κατόρθωσε να διασπάσει την μεγάλη και μαχητική “Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικήs και Καναδά”, με τον ισχυρισμό ότι η πρωτοβουλία στη χάραξη εξωτερικήs πολιτικήs τηs Ελλάδαs, θα πρέπει να ανήκει, χωρίs παρεμβάσειs, στην υπεύθυνη κυβέρνηση και επομένωs ο Καναδάs διαχωρίζει τιs ευθύνεs του από την αδελφή μαχητική οργάνωση των ΗΠΑ. Αιτία αυτήs τηs ενέργειαs του Έλληνα πολιτικού ήταν το γεγονόs των αντιδράσεων των εκπροσώπων τηs Πανηπειρωτικήs Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά για την “μονομερή και χωρίs κανέναν απολύτωs όρο προστασίαs των μελών τηs ομογένειαs τηs βορείου Ηπείρου, άρση του εμπόλεμου” με την Αλβανία, το οποίο ίσχυε από τα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Με τον τρόπο αυτό κατόρθωσε η κυβέρνηση των Αθηνών να αποδυναμώσει την μαχητικότητα των μελών τηs Πανηπειρωτικήs Ομοσπονδίαs και να επιβάλλει την πολιτική τηs, όπωs ακριβώs έγινε και με τη Παμ-μακεδονική Αμερικήs και Καναδά. Τα αποτελέσματα αυτήs τηs πολιτικήs μπορεί να δει άνετα ο παρατηρητήs με την πρόσφατη κρίση του Μακεδονικού, όπου στην απαίτηση ολόκληρου του Ελληνικού έθνουs, για την μη αποδοχή του όρου Μακεδονία στην ονομασία του μικρού κρατιδίου των Σκοπίων, η Αθήνα κατόρθωσε να σπάσει τιs εντυπώσειs με τη βοήθεια του προέδρου του ΣΑΕ, (Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού) -ενόs κρατικοδίαιτου επιδοτούμενου οικονομικά οργανισμού, ο οποίοs υποτίθεται εκπροσωπεί τουs απόδημουs τηs γηs-, προs όφελοs των σχεδίων τηs. Κάτι παρόμοιο, πέτυχε και με το προεδρείο τηs Παμ-Μακεδονικήs Ένωσηs του Οντάριο, τηs οποίαs ο πρόεδροs δέχθηκε να έλθει σε ανοικτή σύγκρουση με ολόκληρη την ομογένεια και το εθνικό κέντρο, με την αποδοχή των πολιτικών αποφάσεων των Αθηνών. Στο σημείο δε αυτό, θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι έγκειται και η ειρωνεία τηs ομολογίαs του Προέδρου τηs Ελληνικήs δημοκρατίαs, ότι “οι απόδημοι οφείλουν να ενωθούν και να προετοιμασθούν για το μεγάλο κίνδυνο που απειλεί την Ελλάδα τηs απώλειαs τμημάτων τηs εθνικήs τηs κυριαρχίαs, κάτι που αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο κοντινό μέλλον, μέχρι το 2025” .
Θα πρέπει δε να ομολογήσουμε ότι σε αυτό βοηθήσαμε, λίγο πολύ, όλοι μαs. Ορισμένοι με τον πολιτικό καιροσκοπισμό τουs και την ελπίδα προσωπικών κερδών σε αμοιβή για την προσήλωση και τιs υπηρεσίεs τουs στιs ηγεσίεs του κομματικού κατεστημένου άσκησηs τηs εξουσίαs τηs Ελλάδαs. Άλλοι με την προσφορά υπηρεσιών με αντάλλαγμα την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών κάποιαs σταδιοδρομίαs στη πολιτική, την διπλωματία ή την εκκλησία, και άλλοι έναντι υπόσχεσηs μικρό προνομίων υπό την μορφή επαγγελματικών αδειών ή και οικονομικών δωρεών, χωρίs να μπορούν να φαντασθούν ότι έτσι γίνονται συνεργοί στην μεγαλύτερη κίνηση εθνικήs μειοδοσίαs που δρομολογήθηκε ποτέ κάτω από συνθήκεs ειρήνηs, σε βάροs του εθνικού κέντρου και τηs Ελληνικήs επικράτειαs. ”
