Τρίτη, Ιουνίου 18, 2013

Προς νοήμονες


Ανήκω στο σιωπηλό πλήθος των Ελλήνων το οποίο βλέπει να υποτιμάται η Νοημοσύνη του και να απαξιώνεται η Γνώση, η Πείρα και η Λογική του από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, και το οποίο διαπιστώνει καθημερινά ότι του αφαιρείται η Ελευθερία του, απειλείται η Δημοκρατία του, και ότι η Ευρώπη μετατρέπεται σε ένα εκτεταμένο Δικτατορικό Καθεστώς στο οποίο η Ελλάς είναι σφάλμα να ανήκει.
Ουδέποτε οι Έλληνες ήσαν ρατσιστές αφού έχουν ζήσει αρμονικά τόσα χρόνια ως υπήκοοι σε Αυτοκρατορίες όπως η Βυζαντινή, και ως πρόσφυγες, λόγω των Οθωμανών Τούρκων δυναστών τους, σε φιλόξενες Αυτοκρατορίες όπως της Ρωσίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας.
Ο αντιρατσιστικός νόμος, ο οποίος έρχεται από την Ευρώπη με Κοινοτική Οδηγία να εφαρμοσθεί και στην Ελλάδα, είναι ο κατάπτυστος Νόμος Γκεϋσώ ο οποίος ποινικοποιεί τη Γνώμη (Νόμος Γκεϋσώ: «Το Αδίκημα της Γνώμης»)!!! Βάσει του Νόμου Γκεϋσώ συνελήφθη ο διανοητής της Γαλλικής Αριστεράς (Μωαμεθανός το θρήσκευμα) Ακαδημαϊκός Roger Garodu και καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλάκιση, διότι έγραψε βιβλίο στο οποίο διετείνετο ότι τα Εβραϊκά θύματα του Ολοκαυτώματος (από τους Γερμανούς Ναζί) δεν ήσαν 6 εκατομμύρια αλλά πολύ πιο λίγα. Και βέβαια, για κάθε έντιμο άνθρωπο, είτε ήταν 6 εκατομμύρια, είτε 2 εκατομμύρια, είτε 6 μόνον άνθρωποι, είναι ένα γεγονός τρομερό, ανεπίτρεπτο και πρέπει πάντοτε να θεωρείται ως αποτρόπαιο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητος, όπως άλλωστε και κάθε άλλη Γενοκτονία, όπως των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας (από τους Τούρκους) των Ρομά και άλλων κοινωνικών ομάδων (από τους Γερμανούς Ναζί).

Παρασκευή, Ιουνίου 07, 2013

Η Νέα Δομή Ενόπλων Δυνάμεων και η Εθνική μας λήθη



Πολλά έχουν γραφτεί και πολλά έχουμε διαβάσει τα τελευταία χρόνια και κυρίως τις τελευταίες ημέρες αναφορικά με την Νέα Δομή των Ενόπλων Δυνάμεων. Πολλές απόψεις με λίγες σχετικά διαφορές μεταξύ τους, πράγμα που ομολογουμένως δείχνει, αν μη τι άλλο, την ύπαρξη μιας διαμορφωμένης άποψης από τον ειδικό τύπο για το τι χρειάζεται σε γενικές γραμμές να γίνει για τον εξορθολογισμό της αμυντικής ικανότητας της χώρας μας. Και είναι κάτι θετικό, γιατί δείχνει και την ωριμότητα που υπάρχει σε μεγάλο μέρος των αναλυτών μας. Όμως, υπάρχει και ένα ιδιαιτέρως αρνητικό όσο και ανησυχητικό κοινό στοιχείο σε όλες αυτές τις αναλύσεις…

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* - 04/06/2013

Είναι δεδομένο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας επί σειρά ετών μετά την πτώση του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» είχαν μείνει προσκολλημένες σε δομές παρωχημένες, δαπανηρές και εν τέλει αναποτελεσματικές. Για πολλά χρόνια οι Ειδικές Δυνάμεις ήταν παραμελημένες, η έννοια της κινητικότητας και της μη στατικής άμυνας αντιμετωπιζόταν με…άγνοια στην αρχή και διστακτικότητα στη συνέχεια. Η ανάγκη για αναδιοργάνωση, λοιπόν, άρχισε να υπάρχει από πολύ νωρίς και ξοδεύτηκαν πολλά κιλά μελάνι στον ειδικό τύπο με προτάσεις, παρατηρήσεις και πιέσεις. Είναι γεγονός ότι από τα κυριότερα χαρακτηριστικά αυτών των προτάσεων ήταν η πολύ ορθή επιχειρηματολογία υπέρ του κλεισίματος πολλών στρατοπέδων και η συγκέντρωση των μονάδων τους σε λιγότερα αλλά μεγαλύτερα στρατόπεδα, όπου όσες τελούν υπό κοινή επιχειρησιακή διοίκηση να είναι -κατά το δυνατό- συγκεντρωμένες, με μεταφορά τους ταυτόχρονα στο χώρο ευθύνης της ΑΣΔΕΝ και του 4ου ΣΣ.

Το ιδιαίτερα, όμως, ανησυχητικό κοινό σημείο όλων των αναλύσεων βρίσκεται σε ένα μέρος της επιχειρηματολογίας αυτής. Σχεδόν όλες οι αναλύσεις, όχι μόνο του ειδικού τύπου αλλά και στρατηγικών ινστιτούτων, πολιτικών και στρατιωτικών προσωπικοτήτων, δεν παρέλειπαν να υπερτονίζουν την εξάλειψη πλέον απειλών από το Βορρά και την επιτακτική απομάκρυνση των Ενόπλων Δυνάμεων από εκεί, με την εξαίρεση ίσως κάποιων μικρών φρουρών. Έτσι, είδαμε πρόσφατα ακόμα ένα άρθρο, αυτή τη φορά του από το κ. Θάνο Ντόκο γενικό διευθυντή του ΕΛΙΑΜΕΠ, όπου ονοματίζει μάλιστα μια προς μια τις χώρες του Βορρά που ΔΕΝ αποτελούν κατ’ αυτόν καμία απειλή για την πατρίδα μας: Αλβανία,  ΠΓΔΜ, Βουλγαρία. Αν και για την τελευταία δεν έχω κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα να παραδεχτώ ότι όντως δεν αποτελεί ιδιαίτερη απειλή, παρά το 1.000.000 τούρκων που διαβιούν αλλά και δραστηριοποιούνται πολιτικά εκεί, δεν μπορώ να πω το ίδιο για τα Σκόπια και πολύ περισσότερο για την Αλβανία.