Σάββατο, Απριλίου 20, 2019

Η αποδόμησις των πάντων και οι…. διαταγές !


Κυρίες και Κύριοι,
      Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν την οξυδέρκεια να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε, εις βάθος, και προβαίνουν σε διαπιστώσεις που μόνο οι αληθινοί στοχαστές δύνανται να διατυπώνουν, με ειλικρίνεια, ενάργεια και ευστοχία. Όμως οι διαπιστώσεις αυτές χρειάζονται επιβεβαίωση αφού έχει αναπτυχθεί μια τάσις εις την ελληνική κοινωνία να ονομάζουν υποτιμητικά «Συνωμοσιολογία» όλες τις εξωφρενικά απίστευτες και όμως αληθινές διαστρεβλώσεις που βιώνουμε ως Έθνος!
     Και εξηγούμαι :
     Εις τον τομέα της Παιδείας, εκτός από την καταστροφή της Γλώσσης, η οποία συντελείται συνειδητά και προσχεδιασμένα από τη Γενιά του 1930 έως σήμερα, βλέπουμε την εσκεμμένη αποδόμηση της Ιστορίας μας, και την προσπάθεια να μη διδάσκονται τα Ελληνόπουλα τα θαυμαστά επιτεύγματα των προγόνων μας, για να μην αισθανθούν τον προσήκοντα Σεβασμό και τη φυσική υπερηφάνεια, αφού είναι απόγονοι Παναξίων Προγόνων.
     Όμως, Κυρίες και Κύριοι, δεν είναι  «Συνωμοσιολογία» αυτή η Αποδόμησις! Έχει αρχίσει από παλαιοτέρα εποχή!  Και ιδού οι αποδείξεις από την Ποίηση, αφού στην Ποίηση βρίσκεται η Αλήθεια. Και όπως μας τονίζει ο Μάρτιν Χάϊντεγκερ: «Ποίησις είναι το φέρον θεμέλιο της Ιστορίας».
     Ας ακούσουμε το «Νανούρισμα» από τα 21 Μαστιχοχώρια της Χίου, όπου η Ελληνίδα-Χιώτισσα μάνα ονειρεύεται το γιό της Μελλοντικό Ευεργέτη της Πατρίδος, να χτίζη 21 Σχολεία με αληθινούς δασκάλους :
«Κάμε Χριστέ και Παναγιά και θρέψε το παιδί μου, να μεγαλώση να θραφή, καλό παιδί να γίνη. Τύχη χρυσή ας του δίγεται και φώτιση μεγάλη, να μάθη γράμματα πολλά τσαι φρόνιμο να γίνη, για να τσερδίζη χρήματα, παντού καλά να κάμνη, ένα τσαί είκοσι σκολειά μ’ αληθινούς δασκάλους, να μάθουν γράμματα οι φτωχοί, ανθρώποι να γενούνε, να μάθουν πως ορφανέψαμε από τους άρχοντάς  μας, να μάθουν πως ξεχάσαμεν του Γένους μας τα φρένα, πως ο καθένας χρεωστεί βοήθειαν να δίνη εις τα σκολειά, στις εκκλησιές τσαί στα ορφανεμένα».

      Και τώρα, το θαυμάσιο ποίημα του Κωστή Παλαμά υπό τον τίτλο «Τα σκολειά χτίστε» :
Μέ τή φλόγα πού ψαίνει καί πού πλάθει,
μέ τῆς καρδιᾶς τή φλόγα, μέ τοῦ Λόγου
τή δύναμη, ξεσκέπαστα, καθάρια,
καί μέ τά χέρια, καί μέ τά μαχαίρια,
τόν τόπο πάρτε.
Κάτου σημάδια πού ἔμπηξε τό ψέμα!
Τά ταξίματα φέρτε στῆς Ἀλήθειας
τῆς ἱερῆς τό βωμό καί τά σφαχτάρια.
Στόν τόπο ἀπάνου ὄχι πολέμων κάστρα·
τά σκολειά χτίστε!
Λιτά χτίστε τα, ἁπλόχωρα, μεγάλα,
γερά θεμελιωμένα, ἀπό τῆς χώρας
ἀκάθαρτης, πoλύβοης, ἀρρωστιάρας
μακρυά μακρυά τ' ἀνήλιαγα σοκάκια,
τά σκολειά χτίστε!
Καί τά πορτοπαράθυρα τῶν τοίχων
περίσσια ἀνοῖχτε, νά ’ρχεται ὁ κύρ Ἥλιος,
διαφεντευτής, νά χύνεται, νά φεύγη,
ὀνειρεμένο πίσω του ἀργοσέρνοντας
τό φεγγάρι.
Γιομίζοντάς τα νά τά ζωντανεύουν
μαϊστράλια καί βορειάδες καί μελτέμια
μέ τούς κελαϊδισμούς καί μέ τούς μόσκους·
κι ὁ δάσκαλος, ποιητής καί τά βιβλία
νά εἶναι σάν κρίνα.
Τοῦ τραγουδιοῦ τή γλῶσσα ἀντιλαλώντας,
καί τά βιβλία σάν τά τραγούδια νά εἶναι!
Στή γῆ τῆς ὀμορφιᾶς, ἁρματωμένη
τήν Ἐπιστήμη, ἡ Ὀμορφιά, χαρά της,
ἀρχή σοφίας!
Τά σκολειά χτίστε, ὑψῶστε τά πλατάνια
γιά τό δροσό στῆς ρεματιᾶς τή χάρη,
γιά τόν καρπό σπάρτε τά ἀμπέλια, ἄς εἶναι
τ' ἀγαθά τους ἁγνά κρασιά, καί ἄς εἶναι
γούρμα σταφύλια,
λογῆς, κεχριμπαρένια, ἄλικα, μαῦρα.
Ὅπου ἁπλωσιά, ὅπου ψήλωμα, ὅπου ὑγεία,
στά πέλαγα ν' ἀγναντεύουν τά καράβια
καί τούς ἀϊτούς νά λαχταρᾶν καί τ' ἄστρα
στά οὐράνια πλάτια.

Καί βαθιούς τράφους γύρω γύρω σκάφτε
καί πύργους πολεμόχαρους ὑψῶστε
καί βαρδιατόρους βάλτε νά κρατᾶνε
μακρυά μακρυά τόν ψεύτη καί τόν πλάνο
τῆς Ρωμιοσύνης.
Ξόβεργα καί καρφιά κρατᾶ καί πάει
καί πιάνει καί καρφώνει καί σκοτώνει·
τοῦ φτερωτοῦ πιό ἀπ' ὅλα κυνηγάρης,
ἀρχίζοντας ἀπό τίς πεταλοῦδες,
φτάνει στή Σκέψη.
      Και ποιος θα φανταζόταν, ότι θα ερχόταν η τρομερή στιγμή να προτείνεται, σε προσεχή αναθεώρηση του Συντάγματος, να χαρακτηρισθή η Πατρίδα Ελλάς ως «Θρησκευτικά ουδετέρα χώρα» και όχι πλέον «Χριστιανική Ορθόδοξη και ανεξίθρησκη» (!) παρόλο ότι εκάμαμε 68 επαναστάσεις «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία»!  Ακούστε πως το έχει εκφράσει το γεγονός αυτό ο Κωστής Παλαμάς πριν από 90 χρόνια εις το ποίημά του «οι Χριστιανοί» :
            Ἔρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη,
Τή βλαστήμια τ’ ἀντίθεου τήν εἶδα
κατά σέ πειρασμός νά τή χύνη
σάν τή λέπρα καί σάν τήν ἀκρίδα!
Ποιός βαστιέται μ’ ἀδάκρυτα μάτια
νά σέ ἰδῆ; Τί ἁμαρτίες πληρώνεις;
Στά χρυσά ρηγικά σου παλάτια
γνέθει ἡ ἀράχνη καί μύρεται ὁ γκιόνης.
Καί στά χέρια τ’ Ἀντίχριστου κοίτα
τοῦ χαμοῦ τή σαΐτα!
Ἔρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη,
σέ τρυπάει στήν καρδιά καί σέ σβήνει.
Καρδιά, γνώμη, νοῦς, τοῦτα καί τ’ ἄλλα,
τό χρυσό μυρογυάλι ραγίστη,
κι’ ὅλα πᾶνε, σοῦ μένει μία στάλα,
Τοῦ Χριστοῦ καί τῆς μάνας σου ἡ πίστη!
Μήν ἀφήσης τόν ἄθεο νά πάρη
τό στερνό θησαυρό σου!
Μέ τοῦ Ὑψίστου τή χάρη
στά παρμένα σου πόδια στυλώσου.
Ψάξε μές στήν καρδιά σου τήν ἄδεια
γιά μία σπίθα, τό βόγκο σου πάψε,
ὅσα γύρω σου βρῆς ξεροκλάδια
ἄναψέ τα, φωτιά βάλε, κάψε!
Κάψε τό ἔργο τοῦ ἄθεου πού τό ‘χει
σατανᾶς φυσημένο
προτοῦ πέση στό πλάνο του βρόχι
κι’ ὅ,τι μένει σου ἁγνό καί παρθένο.
Ἔρμη, σκλάβα, πικρή Ρωμιοσύνη,
κατά σένα ἡ βλαστήμια τινάχτη,
Τήν κατάρα σου νά ‘χη, ὦ πατρίδα!
Πρίν πληγή, πρίν ἀρρώστια νά γίνη
σάν τή λέπρα καί σάν τήν ἀκρίδα,
φωτιά, κάψε την, κάμε τη στάχτη.
      Και τώρα θα σας διαβάσω ένα μικρό απόσπασμα από τα Πρακτικά του Συνεδρίου το οποίον διοργάνωσε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Μονάδα Έρευνας Σχολικού Βιβλίου, του Παιδαγωγικού Τμήματος, τον Οκτώβριο (16 – 18) 1998, με τίτλο «Η εικόνα του “Άλλου”/γείτονα στα σχολικά βιβλία των Βαλκανικών χωρών». Στην εισαγωγή του βιβλίου των Πρακτικών διαβάζουμε το χαιρετισμό του εκπροσώπου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Θεοδώρου Κατσουλάκου, αληθινό μνημείο εθελοδουλείας :  «Θα τελειώσω, γράφει, με την ευχή να έρθει η ώρα που τα βιβλία της Ιστορίας θα γράφονται από μικτές επιτροπές-ομάδες, τουλάχιστον στα επίμαχα σημεία. Ακόμη, θεωρώ λογικό να ερωτάται ο «άλλος» για το τι θέλει να ξέρουμε γιαυτόν. Μια καλή αρχή θα ήταν να μη μετριέται η μεγαλοσύνη ενός ηγέτη με βάση την συμβολή του στο θάνατο των εχθρών».  Σκεφθείτε, φίλοι μου, να έγραφε ο Ηρόδοτος την Ιστορία των Μηδικών Πολέμων σε συνεργασία με τους Πέρσες!!!» Ούτε για Μαραθώνα θα μαθαίναμε ούτε για Σαλαμίνα, ούτε για Θερμοπύλες, ούτε για Πλαταιές!  Όσο δε για τους Ήρωες του 1821, επειδή ενίκησαν τους Τούρκους δεν πρέπει να τους θεωρούμε σπουδαίους και η Μεγαλοσύνη τους θα πρέπει να καταβαραθρωθή, αφού αυτό υπαγορεύει η Τουρκική Επιτροπή που έρχεται από το 2006 και ελέγχει τα σχολικά βιβλία μας!!!
     Επίσης στη σελίδα 235 των Πρακτικών διαβάζουμε τα εξής : «Η εθνικιστική συνείδηση η οποία έδινε έμφαση στα Εθνικά σύνορα και την Πατρίδα, θεωρείται πλέον ως κάτι ξεπερασμένο και μη αναμενόμενο για το σύγχρονο μετανεωτερικό κόσμο. Η μετανεωτερικότητα ευθύνεται τις τελευταίες δεκαετίες για τις κινήσεις προς τη δημιουργία περισσότερο ευέλικτων οικονομιών, την εξάλειψη των εθνικών συνόρων  τα οποία ενθαρρύνουν την ανάπτυξη ξενοφοβικών εθνικών ταυτοτήτων, την διάλυση των διανοητικών και θρησκευτικών απολύτων αξιωμάτων και την αναζήτηση μιάς εναλλακτικής μορφής πίστης βασισμένης στη συλλογική μοίρα».  Η προδοτική αποδόμηση, σε όλη την αποκρουστική της όψη. 
      Και τώρα, Κυρίες και Κύριοι, δίδεται στους αναγνώστες των Πρακτικών αθέλητα η Αλήθεια που δεν μπορεί να κρυφτή ποτέ. Σας διαβάζω μια αποκαλυπτική παράγραφο από τη σελίδα 240 :  «Με δεδομένη την ύπαρξη ενός ευρύτατα διαδεδομένου σχετικού λόγου, ο οποίος απορρέει από διάφορους Ευρωπαϊκούς και Διεθνείς Οργανισμούς, καθώς και της δέσμευσης των διαφόρων κρατών (τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο), αναφορικά με την καταπολέμηση της φυλετικής βίας και παρενόχλησης, καθώς και της ξενοφοβίας  που αυξάνονται κυρίως στη Ευρώπη, κρίνεται αναγκαίο να  διερευνηθή κατά πόσον το Σχολείο μέσα απο τα διάφορα μαθήματα προβάλλει και αναπτύσσει μια αγωγή ενάντια στις διακρίσεις μεταξύ των λαών, ενάντια στον φανατισμό και σωβινισμό και υπέρ της αποδοχής ιστορικο-πολιτιστικών χαρακτηριστικών των διαφόρων λαών.  Αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου ότι οι πρόσφατες κυβερνήσεις στην Ελλάδα έχουν δεσμευτεί για την υπεράσπιση της Ειρήνης στα Βαλκάνια». Έτσι τελειώνει η παράγραφος αυτή.
      Από αυτά που ανέγνωσα είναι προφανές ότι σ’ αυτό το βιβλίο των Πρακτικών του Συνεδρίου, γίνεται συνειδητή προσπάθεια να αποσιωπηθούν και επομένως να διαστρεβλωθούν τα Ιστορικά Γεγονότα και η Ιστορική Αλήθεια, χάριν μιάς αμφιβόλου «ειρηνικής» συμβίωσης με τους γειτονικούς λαούς, από την ελληνική πλευρά μόνον, διότι ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι άλλοι Βαλκάνιοι λαοί έχουν δείξει την παραμικρή τέτοια πρόθεση. Και επειδή ήμουν παρούσα στο Συνέδριο σας πληροφορώ ότι ο Τούρκος καθηγητής του Παν. της Σμύρνης Σαλίχ Οσμπαράν έκλεισε το Συνέδριο με τα εξής λόγια : «Κοιτάξτε να πιέσετε τις Κυβερνήσεις σας να αλλάξουν την εικόνα του “Άλλου”/Γείτονα στα σχολικά βιβλία, διότι εμείς οι Τούρκοι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για σας». Πληροφοριακά σας γνωστοποιώ ότι οι Τούρκοι έχουν να αλλάξουν τα βιβλία τους από το 1962.
        Η Επιτροπή η μικτή από Έλληνες και Τούρκους συνεστήθη και το 2001 υπεγράφη η κατάπτυστη Διακρατική Συμφωνία, η οποία έγινε Νόμος του Ελληνικού Κράτους και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ως Νόμος 2929, με αριθμό φύλλου 142, 27/6/2001, όπου δηλώνεται ρητά ότι «ι) Θα συνεργάζονται τα δύο μέρη (Ελλάς και Τουρκία) στην παρουσίαση της ιστορίας, της γεωγραφίας, του πολιτισμού και της οικονομίας της άλλης χώρας, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Με αυτό το στόχο θα συστήσουν μια Μικτή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, η οποία θα ανταλλάξει και θα μελετήσει τα σχολικά βιβλία για να προτείνει τη διόρθωση των ανακριβειών (!). Ακολουθούν οι επίσημες υπογραφές : Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, Υπουργός Πολιτισμού Ε. Βενιζέλος, Υπουργός Παιδείας Π. Ευθυμίου, Υπουργός Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Δ. Ρέππας, Υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος.
      Το 2006 ήλθαν οι Τούρκοι να ελέγξουν τα βιβλία μας και εις το βιβλίο της 6ης τάξης του Δημοτικού, το οποίο συνέγραψε η Μαρία Ρεπούση (και αφού το εδιάβασε το ενέκρινε “απολύτως”, κατά δήλωσή της, η Υπουργός Παιδείας της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, Μαριέττα Γιαννάκου-Κουτσίκου), αναφέρεται εις την καταστροφή της Σμύρνης ως εξής : «Ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Τουρκικός στρατός μπήκε στη Σμύρνη και ο Ελληνικός πληθυσμός της πόλεως συνωστίζετο στην προκυμαία περιμένοντας τα ελληνικά καράβια να τους πάρουν». Και έτερον ουδέν, αγαπητοί φίλοι!
       Στις μέρες μας ο Ερντογάν, λέγοντας καυχόμενος την αλήθεια, ομολογεί ότι μας έσφαξαν και μας πέταξαν στη θάλασσα, διαψεύδοντας τη Ρεπούση και τους λοιπούς αποδομητές και εθνομηδενιστές, παγκοσμιοποιητές και οικουμενιστές φιλότουρκους. Τι ειρωνεία !
       Έτσι, σας έδωσα, ελπίζω, μια ιδέα της Ιστοριογραφίας με Αποσιώπηση και μονόπλευρη εθελοδουλεία εκ μέρους μας.
       Άπαντες οι Βαλκάνιοι γείτονές μας, Σκοπιανοί, Αλβανοί, Βούλγαροι και Τούρκοι διεκδικούν τμήματα της Ελληνικής μας Γής και της Εθνικής μας Κυριαρχίας, την οποίαν, άλλωστε, είμαστε έτοιμοι να την παραχωρήσουμε όπως προβλέπει το άρθρο 28, παράγραφος 3 του αναθεωρηθέντος Συντάγματος του 2001, το οποίο λέει τα εξής :  «Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα με νόμο, που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (δηλ. με 151 ψήφους) σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον». Δύο αστερίσκοι μας διευκρινίζουν ότι «το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της χώρας στις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Δηλαδή, χωρίς να δώσουμε εθνική κυριαρχία, δεν μας δεχόντουσαν  ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως !  Και το 2010 μας ανεκοινώθη από το Καστελλόριζο ότι εχάσαμε την εθνική μας κυριαρχία όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο, με ευθύνη των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Αναρωτήθηκε κανείς αν υπάρχει τέτοιο άρθρο σε άλλα Συντάγματα της Ευρώπης;  Μετά βεβαιότητος γνωρίζω ότι δεν υπάρχει στο Αγγλικό Σύνταγμα. Διότι το Αγγλικό Σύνταγμα είναι η Magna Carta, εγράφη τον 12ο αιώνα εις τα Λατινικά και φυλάσσεται εις το Βρεττανικό Μουσείο αναλλοίωτη.
      Έτσι, η αξία της Φιλοπατρίας, η οποία εκφραζόταν αριστουργηματικά  από τον Πλάτωνα εις τον Διάλογο «Κρίτων», ο οποίος δεν διδάσκεται πλέον εις τα σχολεία μας εξ αιτίας ακριβώς της ακόλουθης παραγράφου: «Μητρός τε και Πατρός και των άλλων Προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον, και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νούν έχουσιν», και ακόμη με τον όρκον των Αθηναίων εφήβων «Ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά, αμυνώ δε και υπέρ των ιερών και οσίων, και μόνος και μετά πολλών, την πατρίδα δε ουκ ελάσσω παραδώσω», η Αξία, λοιπόν, της Φιλοπατρίας είναι το πρώτο καταμετρημένο θύμα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των άλλων Διεθνών Οργανισμών, από όπου, όπως διαπιστώσατε, παίρνουν διαταγές οι πολιτικοί και οι υπόλοιποι εθνομηδενιστές πανεπιστημιακοί.
     Από τα Πρακτικά του Συνεδρίου του 1998 καθίσταται, πιστεύω, σαφές, επιβαιβεβαιωτικό και απολύτως διαφωτιστικό το συμπέρασμα, ότι δεν ελευθερωθήκαμε στην πραγματικότητα, ότι δεν δικαιώθηκε η Επανάστασις του 1821, ότι περνάμε τη Δεύτερη Φραγκοκρατία μας και μας ετοιμάζουν και τη Δεύτερη Τουρκοκρατία – Ισλαμοκρατία μας. Η ανερμήνευτη εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε η προσπάθεια αναγέννησης της Ελλάδος από την τέφρα της, βρίσκει εδώ την αληθινή ερμηνεία της. Είναι οδυνηρή και καταθλιπτική η διαπίστωση ότι κάποια κέντρα αποφάσεων προαποφασίζουν ερήμην μας για την εξαφάνισή μας από προσώπου Γής, πνευματικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά και από άποψη παιδείας, αφού όλες οι Αξίες των Προγόνων μας δολοφονούνται κατόπιν σχεδίου, εδώ και τόσα χρόνια, με την διαταγή «Κόψτε τις ρίζες, ξεθεμελιώστε όλες τις πατρογονικές σας Αξίες», και αλλάζοντας τη σύνθεση της κοινωνίας μας με την εγκατάσταση και ελληνοποίηση των πανισλαμιστών.
       Ας εμπεδώσουμε, λοιπόν, ότι όλα αυτά συμβαίνουν εις την Πατρίδα μας Ελλάδα διότι δεν διοικούμεθα από Έλληνες !!  Σας αποχαιρετώ δε με δύο επίκαιρα πρόσφατα ποιήματά μου. Το πρώτο έχει τον τίτλο «Το μήνυμα» και το δεύτερο έχει τίτλο «Η ελπίς ου καταισχύνει» (Απαγγελία ποιημάτων)
                                                                                   Στήν Κατερίνα
Τό  μήνυμα
Φεύγοντας ἀπ’ τό προγονικό τό σπίτι πού ἔχασα,
καθώς ἡ Μοίρα ἡ κοινή μας θέλησε,
βούλιαξε ἡ ψυχή μου στό ὑπόγειο,
ὅπου ἡ ἀνάλγητη ἀνάγκη μ’ ἐγκατέστησε.
Μά στό ἀπέναντι τό σπίτι-χάλασμα,
εἰς πεῖσμα τῶν καιρῶν καί τῶν δακρύων,
ἕνα δεντράκι πρόκοψε καί φούντωσε
σέ μιά χαραγματιά τῶν ἐρειπίων.
Τό εἶδα κι ἡ ψυχή μου ἀναστήθηκε
καί στήν καρδιά μου φώλιασε ἡ ἐλπίδα.
«Ἀφοῦ μπορεῖς κι ἐγώ μπορῶ» τοῦ φώναξα!
Θεέ μου, τό μήνυμα τό πῆρα!
                                                                        Θεσσαλονίκη, 13.5.2015
                                                                                 Ζένια  Κατσούλη
Η ελπίς ου καταισχύνει
Είδε του Φλαμινίνου τα καμώματα
και θορυβήθηκε ο έξοχος Έλλην Πατριώτης
ο Φιλοποίμην ο Αρκάς *
και ζήτησε το Δελφικό Μαντείο να χρησμοδοτήση
“Ποιά θα ήταν η Μοίρα της Πατρίδος του Ελλάδος”
γιατί οι Ρωμαίοι προήλαυναν με βιάση
και έβλεπε το μέλλον ζοφερό.
Και η Πυθία έδωσε χρησμό,
που μετά τόσα χρόνια,
τι λέω! τόσους αιώνες, έχει επαληθευθή,
(εμείς γνωρίζουμε, καλώς,
εμείς οι την ιστορίαν μελετώντες),
ότι ο ασκός που λέγεται Ελλάς
καθώς με τα κύματα παλεύει
“θα είναι ασκός κλυδωνιζόμενος
μηδεπώποτε βυθιζόμενος”
Ας ελπίσουμε και στο μέλλον...
“Η ελπίς ου καταισχύνει”
κατά τον Εκκλησιαστήν και τους
Αληθώς πιστεύοντες εις Τον Τριαδικό Θεό μας!
                                                                              Θεσσαλονίκη   24/2/2017
                                                                                    Ζένια  Κατσούλη

* Ο Στρατηγός Φιλοποίμην ο Αρκάς (εξ Αρκαδίας καταγόμενος) εζήτησε χρησμό από το Μαντείο των Δελφών, ανήσυχος δια την τύχην της Ελλάδος καθώς εξαπλωνόταν η Ρωμαϊκή κατάκτησις του Φλαμινίνου (2ος αιών π.Χ.). Η Πυθία απήντησε : “Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδεπώποτε βυθιζόμενος”.

       Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και την υπομονή σας.

                                                                                                                              Ζένια Κατσούλη
                                                                                                                                23/03/2019

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου