Πέμπτη, Δεκεμβρίου 20, 2018

Η αμάθεια…. και η κορυφαία χλεύη !!!


Σε κυριακάτικη εφημερίδα της 25/11/2018 διαβάζω άρθρο συνεργάτη της εις το οποίον αναφέρεται ημερίς η οποία οργανώθηκε από το Τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης σε αίθουσα του Δημαρχείου, την οποίαν παρεχώρησε ο απερχόμενος Δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης.
Ο αρθρογράφος μας πληροφορεί ότι μέλη της οικογενείας Εβρενός συνεκεντρώθησαν στη Θεσσαλονίκη για να δηλωθή με την ημερίδα αυτή η πολιτιστική κληρονομιά της οικογενείας αυτής. Ο αρθρογράφος μας ενημερώνει ότι ιδρυτής της Δυναστείας Γαζή Εβρενός είναι Βυζαντινής παλαιάς οικογενείας, ο οποίος μαζύ με έναν άλλον Βυζαντινό αξιωματούχο, τον Μιχαήλ Κιοσσέ συνέπηξαν στη Βιθυνία «ανίερη συμμαχία» με τον Οσμάν, τον γενάρχη της Δυναστείας των Οσμανλήδων, και έτσι υπήρξαν Συνιδρυτές της Αυτοκρατορίας των Οθωμανών Τούρκων.
Μόνο που (ηθελημένα;) κάνει λάθος ο αρθρογράφος και το όνομα του Εβρενός το μεταφράζει «Ουρανός»! Μήπως, διότι θέλει να πιστέψουμε ότι ο Βυζαντινός Εβρενός – Ουρανός, ανήκει εις τη διάσημη Ελληνική οικογένεια, της οποίας μέλος λαμπρό υπήρξε ο Χριστιανός Ορθόδοξος Στρατηγός Νικηφόρος Ουρανός; Όμως δεν έψαξε καλά! Η λέξις Εβρέν εις την Τουρκικήν σημαίνει Σύμπαν, Κόσμος, Οικουμένη, Μακρόκοσμος, Πλάση, ενώ «ο ουρανός» στα Τουρκικά λέγεται Gök, Gökyüzü, Sema. Αν δεν ήταν λοιπόν Έλλην ο αρνησίθρησκος Εβρενός, τι ήταν; Και ποιά θρησκεία αρνήθηκε για να γίνει Ισλαμιστής; 


Άλλωστε, το ότι κάποιος ήταν πολίτης της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δηλαδή Ρωμαίος ή Ρωμηός ή Βυζαντινός, δεν τον κάνει κατ’ ανάγκην Έλληνα, δεδομένου ότι οι αυτοκρατορίες είναι πολύ-πολιτισμικές, και όπως ο Απόστολος Παύλος ήταν Εβραίος αλλά Ρωμαίος πολίτης, έτσι και οι Πακιστανοί Μουσουλμάνοι, καθώς και οι Ινδοί Σιχ, ονομάζονται Βρετανοί πολίτες, στις μέρες μας, στην Βρετανική Κοινοπολιτεία (πρώην Αυτοκρατορία).

Εδώ θα ήθελα να συμπληρώσω και μερικές ακόμη ενημερωτικές γνώσεις για την πολιτιστική κληρονομιά που προσέφερε επί έξη αιώνες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, γενικότερα, η ανίερη αυτή συμμαχία των δύο αρνησιθρήσκων πολιτών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με τον Οσμάν τον Οθωμανό Τούρκο. Εις το βιβλίο του ο Εισαγγελεύς και Ιστορικός Ιωάννης Ζεγκίνης, υπό τον τίτλον «Το Άργος δια μέσου των αιώνων», Θεσσαλονίκη, 1948, μας παρέχει την ακόλουθη πληροφορία:
«Το έτος 1397 οι στρατηγοί του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’ του Κεραυνού (Yildirim), Γιακούμπ πασάς και Μουρτάντης, καθώς και ο αρνησίθρησκος Εβρενός Μπέης εισέβαλαν με 5.000 άνδρες εις την Πελοπόννησον. Κατόπιν εισέβαλαν εις την Αργολίδα, κατέλαβαν το Άργος, και αφού το λαφυραγώγησαν, κατά παλαιάν συνήθειάν των, συνέλαβαν αιχμαλώτους περί τους 30.000 κατοίκους Αργείους και τους μετέφεραν εις την Ασίαν, αντί δε τούτων μετέφεραν εξ Ασίας Τουρκομανικάς και Ταταρικάς αποικίας κατά συνήθειαν (έθος) των Ασιανών Πορθητών, οι οποίοι την μετανάστευσιν εθεώρουν ως τον ενεργητικότατον τρόπον προς στερέωσιν της δεσποτικής αυτών δυνάμεως. Τα Τουρκομανικά και τα Ταταρικά αυτά φύλα ανεχώρησαν αργότερα κατά την εκδίωξιν των Οθωμανών εκ της Πελοποννήσου λήγοντος του ΙΔου αιώνος, όταν απεχώρησεν ο Τουρκικός στρατός νικηθείς υπό των Ενετών του Νερίου Ακιαγιόλι, αφού εν τω μεταξύ μετανοήσαντες οι Ενετοί είχαν αλλάξει στάση έναντι των Οθωμανών Τούρκων».
Δηλαδή οι «Πολιτιστική» προσφορά της οικογενείας Εβρενός (κληρονομιά βαρειά κι ασήκωτη!) είχε επεκταθή και εις την Αργολίδα (πριν την Άλωση του 1453) με…εντυπωσιακή δράση και…αξιοσημείωτα αποτελέσματα!...
Κατά τα φρικτά χρόνια της Οθωμανικής Κατοχής οι Έλληνες, (οι οποίοι ουδέποτε συνεβιβάσθησαν με την σκλαβιά που τους επέβαλε η ανίερη συμμαχία του  Εβρενός του Κιοσσέ και του Οσμάν, καθώς και των απογόνων τους επί έξη αιώνες), προσεπάθησαν να ανακτήσουν την ελευθερία τους κάνοντας 15 μεγάλες Επαναστάσεις και αμέτρητες τοπικές (όπως π.χ. μόνο στη Μάνη 53), οι οποίες όμως επνίγοντο εις το αίμα. Ποίος ήταν ο λόγος; Οι Προεστοί υπεχρεώνοντο από τους Εβρενούς, τους Κιοσσέ, τους Οσμανλήδες και τους απογόνους τους, να δίνουν τα παιδιά τους ως βεκύληδες, δηλαδή εκπροσώπους της οικογενείας (ομήρους) εις την Υψηλή Πύλη, ώστε εάν εσήκωναν οι Προεστοί-γονείς μπαϊράκ (δηλαδή επαναστατική σημαία) το πρώτο κεφάλι που θα έπεφτε θα ήταν το κεφάλι του βεκύλη υιού τους. Οι Προεστοί, παρ’ όλα ταύτα, εθυσίαζαν τα παιδιά τους, και επήγαιναν να αγοράσουν όπλα από την Ευρώπη. Οι πωληταί των όπλων Ιταλοί (Caro et Filii – καριοφίλι) Γάλλοι (τουφέκια Charleville) και Άγγλοι (κανόνια) ειδοποιούσαν τον εκάστοτε Σουλτάνο για την επικείμενη Επανάσταση των Ελλήνων και εισέπρατταν σε χρυσάφι την αμοιβή της προδοσίας τους από τον ευγνωμονούντα Σουλτάνο, απόγονο του Εβρενός, του Κιοσσέ και του Οσμάν. Έτσι η προδοσία των Ευρωπαίων και η σκληρότητα των Οθωμανών μας εκράτησαν σκλάβους 623 χρόνια (1299-1922).
Οι Έλληνες ως υπόδουλοι υπέστησαν τρομερές ταπεινώσεις και αγριότητες στα 623 αυτά χρόνια, όπως το φοβερό παιδομάζωμα (τουρκικά : devshirmè), τον ταπεινωτικότατο κεφαλικό φόρο, πλήθος σφαγών (όπως π.χ. της Χίου, όπου  από 120.000 κατοίκους απέμειναν 800 – 1000) αποκεφαλισμών όπως θύματα μεταξύ πολλών άλλων ήσαν και πολλοί Μεγάλοι Δραγουμάνοι, Μουρούζηδες, Μαυρογένηδες, Υψηλάντηδες καθώς και πολλοί Οικουμενικοί Πατριάρχες), ανασκολοπισμών, αιχμαλωσιών, εκτοπίσεων και ακρωτηριασμών, όπως εις την Έξοδον του Μεσολογγίου, όπου οι Τουρκο-Αιγύπτιοι, αφού ακρωτηρίασαν 3.500 Μεσολογγίτες αιχμαλώτους, κόβοντες τη μύτη και τα αυτιά (αμειβόμενοι δε έκαστος στρατιώτης με 30 γρόσια για κάθε μύτη και 50 γρόσια για τα δύο αυτιά εκάστου θύματος) τα έστειλαν μέσα σε κιβώτια παστωμένα με αλάτι, εις την Κωνσταντινούπολιν, για να πεισθή ο Τούρκος Σουλτάνος, ότι πράγματι έπεσε το Μεσολόγγι στα χέρια των Τουρκο-Αιγυπτίων. Ο δε Γάλλος Ναύαρχος Δε Ριγνύ αγόρασε 300 ακρωτηριασμένους Μεσολογγίτες αιχμαλώτους, από σκλαβοπάζαρο της Αιγύπτου, και τους απέδωσε την ελευθερία τους, όπως γράφει ο ίδιος. Αυτές οι…απείρου κάλλους «πολιτιστικές προσφορές»...εγίνοντο με διαταγές των Τούρκων και των συνιδρυτών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας των, Εβρενός και Κιοσσέ καθώς και των απογόνων τους! 
Ας μάθει λοιπόν και το κοινό της Θεσσαλονίκης, το οποίο ψηφίζει ανενημέρωτο, λίγα για την Ιστορία της πόλεως εις την οποίαν ζεί, ώστε να μη χλευάζουν την αμάθειά του ξένοι και ντόπιοι παγκοσμιοποιητές!...


Το 1822 οι Τούρκοι, για να τιμωρήσουν τους οπλαρχηγούς της Ναούσης και της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας, επειδή βοηθούσαν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους οπλαρχηγούς του Μορηά, συνέλαβαν τας συζύγους 10 οπλαρχηγών (οι άλλες 13 με τα παιδιά τους επρόλαβαν και έπεσαν εις τον καταρράκτη της Αραπίτσας, αυτοκτονώντας, για να μην υποστούν μαρτύρια στα χέρια των διωκτών τους).
Την σύζυγο του Τάσου Καρατάσου την έκλεισαν γυμνή σε σακί με φίδια, τη σύζυγο του Αγγελή Γάτσιου σε σακί με γάτες και τη σύζυγο του Ζαφειράκη Λογοθέτη σε σακί με ποντίκια. Έπειτα τις μετέφεραν αιμάσουσες εις τη Θεσσαλονίκη και τις ενετοίχισαν με το κεφάλι έξω εις τον εξωτερικό τοίχο του ιερού της Αγίας Σοφίας. Τα πρόσωπά τους τα άλειψαν με μέλι για να τα τσιμπούν οι μέλισσες και οι σφήκες. Ο δε όχλος της Θεσσαλονίκης (πολύ-πολιτισμικός, όπως τονίζουν οι παγκοσμιοποιητές) εκτυπούσε με ραβδιά τα κεφάλια των 10 δυστυχισμένων Ελληνίδων γυναικών, ωσότου πέθαναν μετά από μαρτύριο 4 – 5 ημερών. Υπέστησαν δε και ψυχολογική πίεση, διότι υπέσχοντο οι Τούρκοι, ότι θα σταματούσε το μαρτύριό τους, εάν εδέχοντο να αλλαξοπιστήσουν και να ασπασθούν το Ισλάμ. Μία δεν άντεξε και εδέχθη να τουρκέψη. Ήταν η σύζυγος του Αγγελή Γάτσιου. Γι αυτό, το 1978 (Ιούνιο), όταν έγινε ο Μεγάλος Σεισμός της Θεσσαλονίκης, και έβγαλαν οι μηχανικοί μερικές πέτρες από τον εξωτερικό τοίχο του ιερού της Αγίας Σοφίας, για να τοποθετήσουν αντιρρήδες, δηλαδή, κορμούς δένδρων για να απορροφούν τις δονήσεις των μετα-σεισμών, ώστε να μην καταρρεύση ο τρούλος του Ναού, έπεσαν πάνω σε 9 (και όχι 10) ακέφαλους γυναικείους σκελετούς!
Επίσης, οι Τούρκοι, (υποβοηθούμενοι από τον γνωστό πολύ-πολιτισμικό όχλο), έκλεισαν 2.500 Έλληνες και Ελληνίδες, στο προαύλιο του Ναού του Αγίου Μηνά (επί της οδού Ίωνος Δραγούμη), οι οποίοι απέθαναν από ασφυξία λόγω του φοβερού στριμώγματος, και έστεκαν όρθιοι αν και ήσαν νεκροί. Τούρκοι, δε από παρακείμενο τεκέ, επενέβησαν και έσωσαν, προς τιμήν τους, περί τους 200 Έλληνες γνωστούς τους, από τον βέβαιο θάνατο. Εις δε τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, που ευρίσκεται εις την Εγνατία, κοντά στην Πλατεία Αριστοτέλους, οι Τούρκοι εμάζεψαν 400 γυναικόπεδα, τα έβαλαν μέσα στο ναό, και έκτισαν τις πόρτες και τα παράθυρά του. Τα ξανάνοιξαν έπειτα από 3 μήνες. Ήσαν όλοι νεκροί από την πείνα, την δίψα και την έλλειψη οξυγόνου. Όλα αυτά τα μαρτύρια επεβλήθησαν εις τους ΄Ελληνες και τις Ελληνίδες, ως αντίποινα για την Επανάσταση του 1821!...
Σ’ αυτήν την Μαρτυρική Πόλη, την Θεσσαλονίκη, ήρθαν να κάνουν την ημερίδα τους με συμβολικό τρόπο, στον επίσημο χώρο του Δημαρχείου της, με χλευαστική διάθεση και απύθμενο εγωισμό, οι απόγονοι του αρνησίθρησκου Γαζή Εβρενός συνιδρυτού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που τόσα πολλά και φρικαλέα υπέστη ο Ελληνισμός από το αποδεδειγμένο, ιστορικά, μίσος του θηριώδους προγόνου τους προς τους Έλληνες, ο οποίος απέθανε, τελικά, εις τα Γιαννιτσά.
Είναι τόσο εξωφρενικό και σαρκαστικά προκλητικό το γεγονός, όσο, εάν οι συγγενείς του Χίτλερ επήγαιναν εις το Δημαρχείο της Ιερουσαλήμ, για να ξαναθυμηθούν την πολιτιστική κληρονομιά των φρικαλεοτήτων των Χιτλερικών-Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εις βάρος εκατομμυρίων Εβραίων θυμάτων τους!...
Είναι αληθινά ασύλληπτο, αρθρογράφος, να αναφέρεται εις τους Οθωμανούς Τούρκους (Μογγολικό φύλο) και να ομιλή για πολιτισμό, αφού είναι παγκοίνως γνωστό ότι εζούσαν, ανέκαθεν, κάνοντας ληστρικές επιθέσεις στα γύρω κράτη λεηλατώντας και σκοτώνοντας τους γειτονικούς τους πληθυσμούς, σε τέτοιο σημείο, ώστε οι Κινέζοι να αναγκαστούν να κτίσουν το περίφημο Σινικό τείχος, για να εμποδίζουν τις επιδρομές τους. Οι Μογγόλοι ούτε πόλεις έκτιζαν, ούτε χωριά, διότι όντας νομάδες, έστηναν εδώ κι εκεί τις Μογγολικές τους σκηνές. 


Και πώς μπορούμε να μιλάμε για πολιτισμό, όταν η άποψή τους γι αυτόν, καταγράφεται στον Εθνικό τους Ύμνο με τους στίχους:
«Και σκέψου πώς μπορεί να αφανιστή αυτή η φλογερή πίστη
  από αυτό το ρημαγμένο και ξεδοντιασμένο τέρας που λέγεται "πολιτισμός";»
«Ο πολιτισμός της Δύσης», βεβαίως, τους βοήθησε να καταλύσουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η οποία κατεκτήθη το 1204 από τους Φράγκους της 4ης Σταυροφορίας και μένοντας εντελώς αβοήθητη από την απαθέστατη Ευρώπη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών, πολεμώντας ηρωικά, το 1453.
Και το άρθρο τελειώνει με μια κραυγαλέα κορώνα εθελοδουλείας ως εξής:
«Ουδείς κινδύνευσε ποτέ αναγνωρίζοντας την συγκατοίκηση με έθνη και πολιτισμούς αλλότριους».
«Συγκατοίκηση»(!), ωραία λέξη για την «σκλαβιά»!... Δηλαδή, ο αρθρογράφος, αγνοώντας επιδεικτικά την πλημμυρίδα των Πανισλαμιστών, που στις ημέρες μας κατακλύζουν την Πατρίδα μας, στέλνει ολόκληρο το τραγικό παρελθόν της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, που υπέστη επί τόσους αιώνες ο Ελληνισμός, εις τον κάλαθο των αχρήστων της Ιστορίας, ο οποίος κάλαθος αυτός ονομάζεται Παγκοσμιοποίησις, και την οποία τόσο σκανδαλωδώς πιστά, υπηρετεί.
Η δε εξωφρενική και ασεβής αυτή πράξη, της παραχώρησης της αιθούσης του Δημαρχείου εις τους απογόνους του συνιδρυτού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από τον αποχωρούντα Δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη, ας μην μας εκπλήσσει το γεγονός, διότι την δεκαετία του 1990 ηθέλησε να ανακηρύξη μαζύ με τούρκους βιομηχάνους τον Μουσταφά Κεμάλ, τον σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ως την μεγαλύτερη προσωπικότητα του 20ου αιώνος και να μετονομάση την Λεωφόρο Αγίου Δημητρίου, του Πολιούχου μας, σε Λεωφόρο Μουσταφά Κεμάλ, αλλά εμποδίσθη από τους Θεσσαλονικείς (ως αυτόπτης μάρτυρας το καταθέτω αυτό).
Κι έτσι, τώρα, συνεπής με την Τουρκοφιλία του, δεν θα μπορούσε να κάνη πιο σαρκαστική και ανταξία του, την έξοδο του από την πολιτική σκηνή της ταλαίπωρης Θεσσαλονίκης βασιζόμενος, εκ του ασφαλούς, εις την αμάθειαν που επικρατεί στις μέρες μας, αφού εφρόντισαν οι εκάστοτε ιθύνοντες, να κόψουν τις ρίζες της Ιστορίας, της Γλώσσης, της Θρησκείας και γενικότερα της Ελληνικής Παιδείας μας, ώστε να μας διοικούν, χλευάζοντάς μας οι Παγκοσμιοποιητές, ημεδαποί και αλλοδαποί, μετονομάζοντας την «Δουλεία» σε «‘Συγκατοίκηση’ με έθνη και πολιτισμούς αλλότριους» αφαιρώντας έτσι, χωρίς λύπην και χωρίς αιδώ…όχι μόνο το χαλί, αλλά και…το έδαφος κάτω από τα πόδια μας!

Ζένια Κατσούλη, 01/12/2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου