Το μήνυμα (Στην Κατερίνα)

Φεύγοντας απ’ το προγονικό το σπίτι που έχασα,
καθώς η Μοίρα η κοινή μας θέλησε,
βούλιαξε η ψυχή μου στο υπόγειο,
όπου η ανάλγητη ανάγκη μ’ εγκατέστησε.

Μα στο απέναντι το σπίτι – χάλασμα,
Εις πείσμα των καιρών και των δακρύων,
ένα δεντράκι πρόκοψε και φούντωσε
σε μια χαραγματιά των ερειπίων.

Το είδα κι η ψυχή μου αναστήθηκε
και στην καρδιά μου φώλιασε η ελπίδα,
«Αφού μπορείς, κι εγώ μπορώ» του φώναξα!
Θεέ μου, το μήνυμα το πήρα!

Ζένια Κατσούλη
Θεσσαλονίκη, 13/05/2015



















The message (To Katerina)

Leaving my old Forefathers’ house that I lost,
as our common Fate has decided,
my soul sunk into the basement, where I moved,
as the cruel need has settled me down and provided.

But in the old deserted house - across the street,
despite the Times and the Tears,
a young tree has sprung and it has bloomed,
in a narrow crack of the ruins, through the years.

I saw it and my soul exalted
and in my heart a hope revived
“If you can do it, I can too”, I cried!
Thank you, my Lord, I got the message and survived!

Zenia Katsouli
Thessaloniki, 13/05/2015

Ελληνισμός: Το τέλος του κύκλου μας…

Είχα πολλούς ενδοιασμούς για το αν θα έπρεπε να γράψω ή όχι αυτό το άρθρο και δεν θα σας κρύψω ότι η απόφασή μου ήταν να μην το κάνω. Ο λόγος ήταν ότι δεν ήθελα να απογοητεύσω όσους θα το διάβαζαν. Όμως κάποιες τελευταίες εξελίξεις με έκαναν να αναθεωρήσω αυτή μου την απόφαση…

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* – 21/03/2015

Οι δικοί μου άνθρωποι με έχουν ακούσει αρκετές φορές να λέω ότι η Ελλάδα και ο Ελληνισμός δεν έχουν πλέον μέλλον ή ελπίδα. Είναι σημαντικό για την κατανόηση αυτής της τόσο βαριάς κουβέντας και της επακόλουθης εξήγησης, να επισημάνουμε ότι το κράτος ως νομική οντότητα, έστω και με κάποια άλλη μορφή, ενδεχομένως να συνεχίσει να υπάρχει. Όμως, δίχως Έλληνες να το κατοικούν και να το διοικούν, απλά μόνο κατ’ όνομα θα λέγεται «Ελληνική Δημοκρατία», στο βαθμό που θα διατηρηθεί κι αυτό. Σημασία έχει, λοιπόν, η διατήρηση του Ελληνισμού και των Ελλήνων, οι οποίοι όπως έχει αποδείξει η Ιστορία, υπό κάποιες συνθήκες μπορούν να επιβιώσουν και χωρίς την ύπαρξη ενός κράτους-προστάτη που θα τους περικλείει, ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που και το Ελληνικό κράτος από μόνο του έχει στραφεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρακτικά ενάντια στον Ελληνισμό με πράξεις και παραλήψεις… 

Επί Τουρκοκρατίας, λοιπόν, διατηρήσαμε όσο μπορέσαμε τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη θρησκεία, τη γλώσσα μας και τη συνείδηση της κοινής μας καταγωγής και καταφέραμε να «κρατήσουμε την αναπνοή μας» όσο χρειάστηκε μέχρι την Απελευθέρωση. Σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι Έλληνες και Τούρκοι κρατήθηκαν μακριά από ιδιαίτερες σχέσεις και επαφές που θα μπορούσαν να αλλοτριώσουν και τελικά να εξαφανίσουν τα προαναφερθέντα συστατικά στοιχεία του Ελληνικού Γένους.

Λίγες σκέψεις περιμένοντας τον Ευρωστρατό…

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag πρότεινε τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Στρατού, δηλώνοντας ότι, «[η] ύπαρξη του Ευρωστρατού θα βοηθήσει την ΕΕ να χτίσει κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Επίσης, με την ύπαρξη του, η Ευρώπη θα μπορεί να εκτελέσει τις υποχρεώσεις της προς τον κόσμο, τη διεθνή κοινότητα». Ο δε πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της γερμανικής Βουλής Νόμπερτ Ρότγκεν δήλωσε πως «οι Ευρωπαίοι δαπανούν τεράστια χρηματικά ποσά για την άμυνα, τα οποία, αν συνδυαστούν, ξεπερνούν αυτά που δαπανά η Ρωσία. Παρόλα αυτά οι στρατιωτικές δυνατότητες του κάθε κράτους ξεχωριστά παραμένουν ανεπαρκείς για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια που επιθυμούμε».

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* – 16/03/2015

Κάποιες τέτοιες σκέψεις εμφανίζονται κατά καιρούς εντός της Ε.Ε. οπότε δεν υπάρχει κάτι το καινούργιο εδώ. Αυτό, όμως, που δημιούργησε έκπληξη στους εν Ελλάδι αναλυτές, ήταν η αποδοχή από –ευτυχώς– λίγους Έλληνες συναδέλφους τους αυτής της πρότασης.

Τα βασικό αφήγημα υπέρ της εν λόγω πρότασης κατ’ αυτούς, λέει ότι οι ευρωπαίοι εταίροι μας αντιλαμβάνονται επιτέλους την απειλή που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, και η απειλή της ατίθασης Τουρκίας έχει οδηγήσει σε αφύπνιση τα ευρωπαϊκά ένστικτα αυτοσυντήρησης. Η δε παρουσία του Ευρωπαϊκού Στρατού στα σύνορά μας θα οδηγούσε την Ε.Ε. να παρέμβει ενεργά στην οριστική επίλυση των προβλημάτων μας με την γείτονα χώρα προστατεύοντας τα νέα διευρυμένα Ευρωπαϊκά συμφέροντα που θα μας περιλαμβάνουν. Θα αποτελούσε ένα μήνυμα προς την Τουρκία ότι μια επίθεση στην Ελλάδα θα σήμαινε επίθεση στην Ε.Ε. Επίσης, η άρτια επιχειρησιακή μας εκπαίδευση, ετοιμότητα και εμπειρία θα μεταλαμπαδευτεί στον Ευρωπαϊκό Στρατό και θα είναι απόδειξη συμμόρφωσής μας με τις υποδείξεις των δυτικών μας συμμάχων, που σημαίνει ότι θα πάψουν να μας βλέπουν σαν το «απροσάρμοστο αποπαίδι». Τέλος, πάντα κατά τους υποστηριχτές της «ευκαιρίας» του Ευρωστρατού, πρέπει να επιλέξουμε στρατόπεδο στη διαμάχη με τη Ρωσία και η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ δεν μας αφήνει περιθώρια για ουσιαστικές διαφοροποιήσεις, οπότε ας μην αλληθωρίζουμε προς Μόσχα.

Η «Δεξιά παρένθεση» της Ν.Δ.

Από τις εκλογές και μετά ακούμε συχνά διάφορα στελέχη της Ν.Δ. να δηλώνουν ότι «η παράταξη έχει κάνει στροφή προς τα δεξιά» και να το παρουσιάζουν ως μια από τις αιτίες της ήττας τους. Η συχνότητα με την οποία χρησιμοποιείται αυτό το επιχείρημα, όπως και το γεγονός ότι είναι από τα αγαπημένα των κορυφαίων στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μας πείθει ότι χρίζει μιας ποιο ενδελεχούς ανάλυσης.

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* - 09/03/2015

Αρχικά είναι παντελώς λάθος να θεωρείται ότι η στροφή, που όντως έχει πάρει η Ν.Δ., είναι «δεξιά». Η δεξιά όπως δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε στην Ελλάδα κυρίως στα χρόνια μετά τον Β’ ΠΠ, πρέσβευε αυτό που σήμερα συνηθίζεται να ονομάζεται «λαϊκή δεξιά» ή «φιλελευθερισμός», δηλαδή σε γενικές γραμμές, μια ελεύθερη οικονομία υπό τον χαλαρό εποπτικό έλεγχο του κράτους ως εγγυητή της κοινωνικής σταθερότητας και της εθνικής κυριαρχίας με παρεμβατικό ρόλο μόνο όταν είναι απαραίτητο. Αντιθέτως αυτό που βλέπουμε να γίνεται σήμερα είναι η στροφή της Ν.Δ. προς την οικονομία/κοινωνία-ζούγκλα, αλλιώς γνωστή και ως «νεοφιλελευθερισμός». Άλλο πράγμα είναι η ελεύθερη οικονομία και άλλο η ασύδοτη οικονομία όπου το κράτος τελεί ουσιαστικά υπό…αντικατάσταση.

Ασφάλεια, μεταναστευτικό, ιθαγένεια: Σύννεφα στον ορίζοντα…

Η αλλαγές των τελευταίων εβδομάδων μετά τις εκλογές έχουν αντίκτυπο σε κάθε θέμα από τα άπειρα που μας απασχολούν ως χώρα εδώ και χρόνια. Οικονομία, εθνικά θέματα, ΑΟΖ και ενέργεια, ασφάλεια, λαθρομετανάστευση… Εδώ όμως θα μας απασχολήσουν τα δύο τελευταία, καθώς κρυμμένα πίσω από τις οικονομικές κυρίως εξελίξεις δεν γίνονται αντιληπτά σε όλες τους τις διαστάσεις, όπως δεν γίνεται αντιληπτό το βάρος και η σημασία των αλλαγών που δρομολογούνται…

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* - 07/03/2015

Έτσι, λοιπόν, ανακοινώθηκαν συνολικά οι παρακάτω κυβερνητικές προθέσεις:

-    Ξεκινώντας από το πιο απλό, θα απομακρυνθούν οι αστυνομικοί από τα γήπεδα και η φύλαξη θα επιβαρύνει τις ΠΑΕ, ΚΑΕ κτλ.

-  Θα καταργηθεί η μια και μοναδική έως τώρα Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας (Τύπου Γ) για τρομοκράτες, επικίνδυνους βαρυποινίτες κτλ.

-    Τα Κέντρα Κράτησης θα κλείσουν με την σημερινή τους μορφή, θα αφεθούν ελεύθεροι οι κρατούμενοι που δεν βαρύνονται με ποινικά αδικήματα και θα δημιουργηθούν Ανοιχτές Δομές Φιλοξενίας, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις.

-    Θα φτιαχτεί ειδική πύλη εισόδου(!) αιτούντων άσυλο στο φράκτη του Έβρου…

-    Θα δίδεται η ιθαγένεια σε παιδιά 2^ης γενιάς λαθρο/μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. 

Σχετικά με την συμφωνία του Eurogroup

1. Όποιος πίστευε ή πιστεύει ότι η διαπραγμάτευση (όπως ΚΑΘΕ διαπραγμάτευση) δεν θα εμπεριείχε υποχωρήσεις, να έρθει αύριο με τον κηδεμόνα του…

2. Όταν θες 7 ζητάς 10. Αν ζητήσεις 7 θα πάρεις 4. Οκ?

3. Κυρίως για τους Νεοδημοκρατο-ποταμισιο-πασοκο-κινηματίες και σια, που άτοπα αλλά παρ’ όλα αυτά χαιρέκακα(!) μιλάνε για…«κωλοτούμπες», εκτός από τα πιο πάνω σημεία 1 & 2, ας διαβάσουν χωρίς παρωπίδες το κείμενο του Eurogroup για να δουν:

- Την συμφωνία για υποβολή ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ μεταρρυθμίσεων προς συζήτηση.

- Το περιθώριο που ανοιχτά αφήνεται για το πρωτογενές πλεόνασμα με τον συνυπολογισμό μάλιστα των συνθηκών του 2015.

- Την τήρηση μεν των συμφωνηθέντων αλλά με ευελιξία (…making best use of the given flexibility which will be considered jointly…).

- Μονομερείς ενέργειες ΜΠΟΡΟΥΝ να γίνουν εφόσον ΔΕΝ επηρεάζουν την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

- Αποφεύχθηκε η αναφορά σε ανούσιες δημοσιονομικά περαιτέρω περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και η περαιτέρω αύξηση φόρων ιδιαίτερα στα απομεινάρια της μεσαίας τάξης, όπως όριζε το e-mail Χαρδούβελη.

- Όλα τα προβλεπόμενα από την συμφωνία αφορούν αποκλειστικά τους 4 επόμενους μήνες. Για μετά θα ακολουθήσει άλλη διαπραγμάτευση και συμφωνία.

Ισλαμοφασισμός και οι μύωπες Έλληνες «ειδικοί»

Στις ώρες και μέρες που ακολούθησαν τα τραγικά περιστατικά στη Γαλλία, είδαμε στα Ελληνικά ΜΜΕ, εκτός από τη φρίκη για τα γεγονότα, και μια παράλογη ρητορική που αναπτύχθηκε σαν…πυρκαγιά! Συνηθισμένο, βέβαια, για τη χώρα μας το παράλογο, θα μου πείτε. Σωστά. Όμως, όλα έχουν και τα όριά τους. Μπορούμε να βλέπουμε με…συμπάθεια, λύπηση αλλά και χιούμορ τον παραλογισμό των Ελλήνων αναλυτών, δημοσιογράφων, πολιτικών κτλ. σε «νεκρές» περιόδους και σε ανύποπτο χρόνο, όμως όταν η πραγματικότητα σε χτυπάει στο κεφάλι με βαριοπούλα κι εσύ συνεχίζεις σαν να μην έγινε τίποτα, τότε το πράγμα γίνεται ιδιαιτέρως νοσηρό.

του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* – 21/01/2015

Έτσι, λοιπόν, είδαμε -οι λογικοί άνθρωποι- με έκπληξη, στις πρώτες κιόλας ώρες μετά την επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo οι Έλληνες δημοσιογράφοι και σχολιαστές να προβληματίζονται περισσότερο με την «άνοδο των ξενοφοβικών πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη», παρά με το πραγματικό πρόβλημα που χωρίς αμφιβολία ξεδιπλωνόταν μπροστά τους. Οι συζητήσεις αναλώνονταν σε ένα ποσοστό της τάξεως τουλάχιστον του…60% στο πως θα ευνοηθεί πολιτικά η Λεπέν στη Γαλλία και οι ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις της Ευρώπης! Η κατάσταση ήταν απελπιστική και γινόταν χειρότερη με τις παρεμβάσεις «ειδικών» που στις λίγες ερωτήσεις που τους έκαναν για το αν υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας στην Ευρώπη και στις ακόμα λιγότερες που τους έγιναν για το αν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα και στη χώρα μας, διαβεβαίωναν τη μια στιγμή ότι «δεν υπάρχει πρόβλημα» και λίγο μετά ότι «πρέπει να λάβουμε μέτρα»… Λίγοι αναλυτές τόλμησαν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. 

Όμως, ποιοι είναι αυτοί τους οποίους με τόση ευκολία ομαδοποιούν με την προπαγανδιστική τακτική των «κακών γενικεύσεων», σαν να είναι όλοι το ίδιο, με τις γνωστές ταμπέλες «ξενόφοβοι», «ρατσιστές», «αντι-ισλαμιστές»(!); Με απογοήτευση βλέπουμε ότι κάτω από αυτούς τους όρους δεν τοποθετούν δυνάμεις που έχουν επιδοθεί σε ρητορική μίσους ή/και σε βίαιες ενέργειες. Αντιθέτως τοποθετούν ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ έχει εκφράσει την ανησυχία του και τον προβληματισμό του και πολύ περισσότερο έχει προτείνει λύσεις ή έστω αυξημένη εγρήγορση για θέματα που αφορούν τη λαθρομετανάστευση, τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και τον τρόπο που αυτά συνδυάζονται με τις επιπτώσεις που πρόσφατα είδαμε. Στα μάτια των…«κριτών των πάντων», που προφανώς γνωρίζουν και τα πάντα, είναι όλοι το ίδιο επικίνδυνοι!

Ισλαμιστές σε δράση στην Ευρώπη. Έξοδος διαφυγής;

Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στη Γαλλία με τους ισλαμιστές τρομοκράτες και το…«θεάρεστο» κατ’ αυτούς, έργο τους. Από τις πρώτες στιγμές φάνηκε κάτι ξεκάθαρα: οι δράστες δεν ήταν τυχαίοι. Ήταν εκπαιδευμένοι. Το όλο ζήτημα έγινε ακόμα πιο σοβαρό όταν η αρχική επίθεση στη εφημερίδα συνοδεύτηκε από την επίθεση στους δύο αστυνομικούς με αποτέλεσμα έναν θάνατο και έναν τραυματισμό. Η κρισιμότητα της κατάστασης ξεδιπλώθηκε πλήρως με την ομηρία τουλάχιστον έξη ατόμων σε εβραϊκών συμφερόντων κατάστημα, από δύο δράστες, έναν άντρα και μια γυναίκα, που απεδείχθη ότι ήταν οι ίδιοι που επιτέθηκαν στους δύο προαναφερθέντες αστυνομικούς.

του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* – 10/01/2015

Η αίσθηση που υπήρχε αρχικά ήταν ότι η Γαλλία, μια χώρα με ιδιαίτερα ανεπτυγμένες δομές ασφαλείας και ήδη σε αυξημένο συναγερμό μετά τις μικρότερες επιθέσεις που είχαμε δει πριν λίγες εβδομάδες, θα ανταποκρινόταν έγκαιρα. Και όντως έτσι φάνηκε στην αρχή. Ενώ εντόπισαν γρήγορα το ποιοι ήταν οι δράστες και τους ξετρύπωσαν, παρ’ όλα αυτά, ακολούθησε μια σειρά αποκαλύψεων και λαθών άνευ προηγουμένου, που έκαναν όλους όσους ασχολούνται με τον χώρο της άμυνας και της ασφάλειας να μουδιάσουν.