Κλειστή σύσκεψη (στρογγυλή τράπεζα)
προσωπικοτήτων σε υψηλό επίπεδο διοργάνωσε χθες το ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. στην Αθήνα, με
''βαριά'' ατζέντα: Τις μεθοδεύσεις για κλείσιμο κυπριακού και σκοπιανού
(ονομασία FYROM), την ενεργειακή διάσταση αυτών των μεθοδεύσεων και τον
τουρκικό κίνδυνο για την ελληνική ασφάλεια, την τρέχουσα ελληνική προεδρία στην
ΕΕ και τις όποιες εξ αυτής δυνατότητες, που δεν αξιοποιεί η Αθήνα. Η
ελληνική εξωτερική πολιτική -αυτό προέκυψε ως κεντρική διαπίστωση-
χαρακτηρίζεται άτολμη, αναιμική και μη ανεξάρτητη. Διατυπώθηκαν προβληματισμοί
και ζωηρές ενστάσεις, κυρίως σε βάρος του ΥΠΕΞ Ευάγγελου Βενιζέλου
(ιδίως για τις ακολουθούμενες πολιτικές της Αθήνας σε θέματα όπως της
κρίσης στην Ουκρανία), και τονίστηκε η ανάγκη για άλλου τύπου εξωτερική πολιτική.
Πιο αναλυτικά:
Την στρογγυλή τράπεζα, που έλαβε χώρα στις 6
Μαρτίου σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών, οργάνωσε το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ & ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ υπό τον γενικό τίτλο «Ελληνική εξωτερική
πολιτική εν μέσω κρίσης: Αδυναμίες, προκλήσεις και ευκαιρίες».
Συμμετείχαν οι: Γιώργος Λιλλήκας (πρόεδρος της
«Συμμαχίας Πολιτών», σε ζωντανή σύνδεση με την Κύπρο), Βασίλης Κικίλιας
(βουλευτής και μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΝΔ), Ελευθέριος Καραγιάννης (πρέσβης
ε.τ. και νυν διπλωματικός σύμβουλος του προέδρου των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων»),
Περικλής Νεάρχου (πρέσβης ε.τ.), Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος (δημοσιογράφος και
συγγραφέας), Λάμπρος Καλαρρύτης (δημοσιογράφος, διευθυντής «ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ»),
Σταύρος Καρκαλέτσης(πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. και στέλεχος «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» και
«Συμμαχίας Πολιτών»), Αθανάσιος Δρούγος (στρατιωτ. αναλυτής-διεθνολόγος και
σύμβουλος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.), Χρήστος Καπούτσης (δημοσιογράφος), Ιωάννης Μπαλτζώης
(αντιστράτηγος ε.α. - Analysts for Change-σύμβουλος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.).
Επίσης, από
το δυναμικό των εξαιρετικών διεθνολόγων του ΕΛ.Κ.ΕΔ.Α. οι: Ηλίας Ηλιόπουλος,
Βασίλης Κοψαχείλης, Ιωάννης Μιχαλέτος, Παναγιώτης Καράμπελας και Γιάννης
Κωνσταντόπουλος.
Συμπερασματικά, και σε επίπεδο ανάλυσης και
πορισμάτων:
Σε λάθος πορεία κινείται η ελληνική εξωτερική
πολιτική, και απαιτείται εντελώς άλλο κράμα τακτικών κινήσεων και στρατηγικής.
Αυτό προκύπτει ως κεντρική διαπίστωση σε κλειστή σύσκεψη προσωπικοτήτων που
έλαβε χώρα πρόσφατα στην Αθήνα, για τις προκλήσεις και τις ραγδαίες εξελίξεις
σε κυπριακό-σκοπιανό, ενέργεια και ελληνική προεδρία στην ΕΕ (σε συνάρτηση με
τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία).
Για την σε εξέλιξη μεθόδευση «λύσης» στο
κυπριακό, όλοι οι συμμετέχοντες κατήγγειλαν ανοιχτά το επερχόμενο «Ανάν 2», ως
σχέδιο διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και απαρχή έξωσης του κυπριακού
Ελληνισμού και της ίδιας της Ελλάδας από την ανατολική Μεσόγειο. Το σχέδιο,
στην υλοποίησή του καθοδηγείται από Αμερικανούς και Βρετανούς, προς
ικανοποίηση δικών τους γεωστρατηγικών βλέψεων, όσο και αυτών της Τουρκίας. Τα
ίδια κέντρα εξυπηρετούνται από το άνοιγμα νέων ενταξιακών κεφαλαίων για
την Άγκυρα, που γενναιόδωρα ανοίγουν Σαμαράς, Βενιζέλος και Αναστασιάδης. Η
Τουρκία όμως δεν έχει θέση στην Ευρώπη και η συμπεριφορά της το καταδεικνύει,
αφού ο νεοοθωμανισμός δεν συνάδει με τις ευρωπαϊκές αξίες. Ελλάδα και Κύπρος
οφείλουν να συντονιστούν και συμπράξουν με ευρωπαϊκές χώρες που επίσης
πλήττονται από μια ευρωπαϊκή προοπτική για την Τουρκία, προοπτική καταστροφική
για την συνοχή και το μέλλον της ΕΕ.
Η ενεργειακή διάσταση στην επιχειρούμενη επίλυση
του κυπριακού (αγωγός μέσω Τουρκίας), προωθεί επίσης τα αγγλοαμερικανικά
συμφέροντα, βλάπτει τα ελληνικά και δημιουργεί ενεργειακή ομηρία Κύπρου αλλά
και Ελλάδας, προδικάζοντας ανάλογη μεθόδευση και στο Αιγαίο. Δεν έχει δικαίωμα
η ελληνική κυβέρνηση, βεβαίως ούτε η κυπριακή, να προχωρήσουν σε διαμοιρασμό
του ενεργειακού μας πλούτου σε λογική του 50:50 με τους Τούρκους. Η Ελλάδα χρειάζεται
ασφάλεια στην διοχέτευση του φυσικού αερίου προς τη Δύση, το ίδιο και το Ισραήλ
(το οποίο επίσης πλήττεται από μια κακή λύση στην Κύπρο). Θα είναι εγκληματικό
να περάσει αγωγός με κυπριακό αέριο μέσω Τουρκίας, τόνισαν όλοι οι
συμμετέχοντες, επισημαίνοντας πως η Τουρκία είναι ήδη ένας φορτωμένος με πολλά
δίκτυα ενεργειακός παίκτης, και θα είναι καταστροφικό για την ελληνική (αλλά
και ευρωπαϊκή) ασφάλεια να της προσδώσουμε πρόσθετο βάρος.
Στο ζήτημα της ονομασίας της FYROM, υπήρξε κοινή
θέση περί μη αποδοχής ονομασίας περιέχουσας τον όρο Μακεδονία, ενώ κατατέθηκαν
εναλλακτικά και κάποιες απόψεις περί αναζήτησης σύνθετου γεωγραφικού
προσδιορισμού, υπό τον όρο εγκατάλειψης του αλυτρωτισμού και ψευδομακεδονισμού
από τη FYROM. Επισημάνθηκε πάντως πως η αδιαλλαξία της κυβέρνησης των Σκοπίων
δεν επιτρέπει τέτοιο ενδεχόμενο, και η Αθήνα οφείλει να επιμείνει στη θέση της,
παρά τις πιέσεις που της ασκούνται, εν ανάγκη επιστρέφοντας στην πολιτική Κώστα
Καραμανλή.
Τόσο για το κυπριακό όσο και για το σκοπιανό, επισημάνθηκε
από όλους το πολύ κακό timing λόγω οικονομικής κρίσης που διέρχονται Ελλάδα και
Κύπρος, οι οποίες θα όφειλαν να ακολουθήσουν εφεκτική τακτική, επιλέγοντας μη
λύση, από μια κακή λύση στα παραπάνω μείζονα εθνικά ζητήματα.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική χαρακτηρίζεται
άτολμη, αναιμική και μη ανεξάρτητη. Ενώ τρέχει η ελληνική προεδρία στην ΕΕ, και
ενώ υπήρχαν κάποιες δυνατότητες για μια πιο πολυμερή και ενεργητική ελληνική
realpolitik (πρωτοβουλίες Αθήνας για σταθερότητα στην ανατ. Μεσόγειο, λαθρομετανάστευση,
ασφάλεια χριστιανικών πληθυσμών στην Συρία και Μέση Ανατολή), η Αθήνα έχει
ξεχάσει πως είναι προεδρεύουσα, εκχωρώντας κάθε πρωτοβουλία σε Γερμανία, Γαλλία
αλλά και κράτη όπως η Πολωνία.
Η ανεπάρκεια της κατά τα λοιπά προεδρεύουσας της
ΕΕ Ελλάδας, φάνηκε στην κρίση στην Ουκρανία και την στοίχιση του ΥΠΕΞ Ευάγγελου
Βενιζέλου στο άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όπως είχε γίνει και στο ζήτημα της
Συρίας. Οι κινήσεις αποσταθεροποίησης στην Ουκρανία, έξωθεν υποκινούμενες,
δημιουργούν αναβίωση ψυχροπολεμικών καταστάσεων του παρελθόντος. Οι ΗΠΑ και οι
σύμμαχοί τους (μεγάλες εδώ και οι ευθύνες της Γερμανίας) όφειλαν να υπολογίσουν
πως η Μόσχα θα αντιδρούσε αποφασιστικά, αφού ο ουκρανικός χώρος είναι ζωτικής
σημασίας για την ασφάλεια της Ρωσίας. Δυστυχώς και εδώ η προεδρεύουσα της ΕΕ
Ελλάδα, αποδείχθηκε «λίγη», αφήνοντας όλες τις πρωτοβουλίες στις μεγάλες χώρες
της ΕΕ. Τα ελληνικά συμφέροντα όμως μπορεί να πληγούν από μια παρατεταμένη
κρίση στην Ουκρανία (σε τομείς της οικονομίας πρωτίστως, όπως στον ελληνικό
τουρισμό), και η Αθήνα θα όφειλε να κινηθεί πιο δραστήρια, υπέρ της
σταθερότητας, των πολιτικών και διπλωματικών λύσεων στην κρίση αυτή, και στο να
αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε κυρώσεις.
Γενικά, επισημάνθηκαν όλες οι γνωστές παθογένειες
στην εξωτερική μας πολιτική, σε συνάρτηση με την έλλειψη πραγματικά εθνικών
ηγεσιών, αφού τόσο η κυβέρνηση Σαμαρά όσο και αυτή Αναστασιάδη στην Κύπρο,
απεμπολούν τα εθνικά συμφερόντα, υποταγμένες στα μνημόνια και σε επιταγές
έξωθεν.
Εντός του επόμενου 3ημέρου, θα έχουν αναρτηθεί
στην ιστοσελίδα μας αναλυτικά όλες οι εισηγήσεις, καθώς και τα video της
στρογγυλής τράπεζας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου