Τρίτη, Νοεμβρίου 13, 2018

Ανοικτή επιστολή προς ξένον “επαΐοντα”


2/11/2018

Αξιότιμε κ. Καθηγητά,

Πρωτίστως, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την εξαιρετική παρουσίαση της εμπεριστατωμένης μελέτης σας, την οποίαν παρηκολούθησα, σχετικά με την τραγική κατάσταση του πλανήτη μας εξ' αιτίας της αλογίστου χρήσεως των φυσικών πόρων, την σοβαροτάτης μολύνσεως του περιβάλλοντος και την ταχυτάτη και υπερβολική αύξηση του πληθυσμού της Γης!

Επιτρέψτε μου, όμως, να επισημάνω τα ακόλουθα:

Είναι κρίμα που μια τόσο σπουδαία ομιλία παγκοσμίου ενδιαφέροντος, την απευθύνατε εις τα λάθος αυτιά!...

Αισθάνθηκα ότι ήταν σαν να ομιλούσατε εις τους Αμπορίτζινις (Aborigines), τους γηγενείς κατοίκους της Αυστραλίας, οι οποίοι, όπως και οι Έλληνες είναι είδος υπό εξαφάνισιν, λόγω υπογεννητικότητας, μεταναστευτικού προβλήματος και οικονομικού πολέμου, τον οποίον υφίστανται, και οι οποίοι είναι, σε τελική ανάλυση, οι λιγότερο υπεύθυνοι για την μόλυνση του πλανήτη και το, εν γένει, κατάντημά του.

Θα ήταν πιο αποτελεσματικό, εάν ομιλούσατε, ούτε καν στους πολυπληθείς Κινέζους, οι οποίοι τουλάχιστον, έχουν ήδη λάβει ακόμη και αφύσικα και επώδυνα μέτρα, αλλά προς τους Αμερικανούς, τους Ευρωπαίους και τους Ασιάτες, ιδίως όμως προς τους καινούργιους κατοίκους της Ελλάδος και της Ευρώπης, οι οποίοι όπως γνωρίζετε, είναι οι ΠΑΝΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ.

Αυτοί χρησιμοποιούν την «Μέθοδο του αστερία», ο οποίος τελικά τρώει το στρείδι(!...) χρησιμοποιώντας, ως όπλο, την υπομονή του.


Στις μέρες μας, οι Πανισλαμιστές επαναλαμβάνουν την πρώτη τους προσπάθεια να κατακτήσουν την Ευρώπη έπειτα από ... 1300 χρόνια ΥΠΟΜΟΝΗΣ (!) χρησιμοποιώντας τον υπερπληθυσμό και την μετανάστευση ως μέσα ΕΠΙΒΟΛΗΣ και ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΣ. Κατά τον Η' (όγδοο) αιώνα, είναι παγκοσμίως γνωστό, οι  Άραβες, επέτυχαν να κατακτήσουν την Βόρειο Αφρική (Αίγυπτο, Λιβύη, Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο) αλλά και μέρος της Ισπανίας, από όπου όμως εξεδιώχθησαν από τους Χριστιανούς βασιλείς έπειτα από 700 χρόνια Ισλαμο – Αραβο – Μαυριτανικής υποδούλωσης των Ισπανών (ΙΕ’ αιών).

Κυριακή, Νοεμβρίου 11, 2018

Κωνσταντίνος Κατσίφας: “Και ανάστασις χωρίς ταφήν, δεν υπάρχει!”


"Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είναι ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφεί και θα σαπίσει, δια να αναφανεί το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις. Και ανάστασις χωρίς ταφήν, δεν υπάρχει!"

Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937)

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* - 11/11/2018

Τώρα που πέρασαν κάποιες μέρες και κατασταλάζουν οι σκέψεις, μπορώ να γράψω δύο λόγια για την εμπειρία, όπως την έζησα εγώ, του να είσαι παρόν εκεί που γράφεται η Ιστορία, στην κηδεία ενός εθνομάρτυρα στην εκδήλωση της αγανάκτησης ενός λαού.

Δεν θα γράψω οδοιπορικό ούτε κάποιο μακροσκελές κείμενο με μεγάλα λόγια. Κάποιες εντυπώσει και διαπιστώσεις μόνο.

Πήγα στην κηδεία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ως όφειλα σαν Έλληνας αλλά και ως όφειλα σαν ενεργός Έλληνας πολίτης εκπροσωπώντας επίσημα την Νέα Δεξιά και τον πρόεδρό της Φαήλο Κρανιδιώτη, μεταφέροντας στην μαυροντυμένη οικογένεια την ολόθερμη συμπαράστασή του αλλά και τα αισθήματα ευγνωμοσύνης για τον γιό που τόσο άξια ανέθρεψαν. 


Μέσα στην θλίψη τους αλλά και το κύμα συμπαράστασης που τους σκέπασε δεν ξέρω αν άκουσαν αυτά που τους είπα. Δεν ξέρω αν έχει σημασία άλλωστε όταν άνθρωποι σου μιλάνε και περνούν μπροστά σου, μπαίνοντας ανάμεσα σε εσένα και το ανοιχτό φέρετρο του παιδιού σου...